A methodological framework for the allocation of search and rescue strategic units

Abstract

Στην παρούσα διατριβή μελετούμε το πρόβλημα της χωροταξικής τοποθέτησης των μέσων Έρευνας – Διάσωσης (Ε-Δ) με χρήση εργαλείων επιχειρησιακής έρευνας και συγκεκριμένα με χρήση μικτού προγραμματισμού. Ως περίπτωση μελέτης αναφερόμαστε στα περιστατικά Ε-Δ στο Αιγαίο πέλαγος. Το πρόβλημα αυτό αποτελεί μια υποπερίπτωση της τοποθέτησης εγκαταστάσεων σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις και υφίσταται εκτενής βιβλιογραφία και προτεινόμενα μοντέλα για την επίλυσή του. Η προσέγγιση μας διαφοροποιείται στο γεγονός ότι παρουσιάζουμε τον οργανισμό Ε-Δ ως μια αλυσίδα εφοδιασμού υπηρεσίας με ποικιλία όσον αφορά τα μέσα παροχής υπηρεσίας και το είδος των περιστατικών. Η εφαρμογή των κατάλληλων μέσων ανάλογα με το είδος των περιστατικών, ώστε να περιορίσουμε τη σπατάλη πόρων, ενώ ταυτόχρονα να διατηρούμε υψηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών, μας καθοδηγεί στην ανάπτυξη μοντέλων για διαχωρισμό του είδους των περιστατικών, αλλά και την ανάπτυξη διαφορετικών μοντέλων χωροταξικής τοποθέτησης ανάλογα με την κρισιμότητα των περιστατικών. Επιπλέον, προτείνουμε δείκτες απόδοσης σχετικούς με τη διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας για τη συνεχή μέτρηση και επαναξιολόγηση των μοντέλων. Τέλος, εισηγούμαστε πως μπορεί η απεικόνιση του οργανισμού Ε-Δ και η χρήση μεθόδων επιχειρησιακής έρευνας να επεκταθεί στη λήψη αποφάσεων για άλλες πτυχές του οργανισμού.