Παράγοντες που επηρεάζουν τον εργαστηριακό χρόνο απόκρισης των βιοχημικών αναλύσεων προς το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών

Abstract

Στο πρώτο μέρος της παρούσας εργασίας, το θεωρητικό, ασχολούμεθα με τους ορισμούς που έχουν δοθεί στον όρο “χρόνος απόκρισης ΤΑΤ” από το 1989 μέχρι σήμερα. Είναι ένας καινούργιος δείκτης μέτρησης παραγωγικότητας και αποδοτικότητας, ιδίως όταν πρόκειται για τα επείγοντα περιστατικά των Νοσοκομείων, όπου ο ασθενής χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Στην παρούσα εργασία δίνουμε περισσότερη έμφαση στον “εργαστηριακό χρόνο απόκρισης LTAT” του Βιοχημικού Τμήματος προς το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ενός Νοσοκομείου και μελετάμε τα χρονικά διαστήματα που τον αποτελούν, καθώς και τους παράγοντες που τον επηρεάζουν. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, το εμπειρικό, επεξεργαζόμαστε δύο αρχεία δεδομένων, δύο μηνών, του Ιουνίου και του Ιουλίου του 2019, τα οποία ανακτήθηκαν το μεν ένα από τους τέσσερις αυτόματους ανοσοβιοχημικούς αναλυτές Dimension EXL με τους οποίους είναι εξοπλισμένο το Βιοχημικό Τμήμα, το δε άλλο από το Πληροφοριακό πρόγραμμα LIS του Βιοχημικού Τμήματος του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας-Πειραιά. Ο κατάλληλος συνδυασμός αυτών των δύο αρχείων μας δίνει την δυνατότητα υπολογισμού του εργαστηριακού χρόνου απόκρισης LTAT του Βιοχημικού Τμήματος προς τα ΤΕΠ, σύγκρισής του με τα διεθνή πρότυπα, διερεύνησης του είδους της κατανομής του και εντοπισμού του βαθμού επίδρασης διαφόρων παραγόντων επί αυτού, μέσω παλινδρομήσεων με το πρόγραμμα STATA. Τέλος κάνοντας μια γενική ανασκόπηση των αποτελεσμάτων του εμπειρικού μέρους της εργασίας, προτείνουμε τρόπους μείωσης του LTAT και του TAT, επιδρώντας ελαφρά στον ρου της εργασίας που αφορά στην συνεργασία των θεραπόντων ιατρών των ΤΕΠ και των ιατρών-επιστημόνων, που στελεχώνουν το Βιοχημικό Τμήμα, αλλά και γενικότερα τον Εργαστηριακό Τομέα.