Παρακολούθηση και αξιοποίηση του πλεονάζοντος, ακατάλληλου και άχρηστου υλικού των ΕΔ μέσω ηλεκτρονικής πλειοδοτικής δημοπρασίας με μελέτη περίπτωσης την 114 ΠΜ της Πολεμικής Αεροπορίας
View/ Open
Keywords
Ένοπλες δυνάμεις ; Πολεμική Αεροπορία ; Logistics ; Πληροφοριακά συστήματα ; Military logistics ; Ηλεκτρονικό εμπόριο ; ΔημοπρασίεςAbstract
Σε μια περίοδο έντονης οικονομικής ύφεσης και έλλειψης πόρων που θα προσδώσουν ώθηση σε ένα παρηκμασμένο επενδυτικό περιβάλλον, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη αξιοποίησης κάθε πηγής που θα αποφέρει έσοδα και ανταλλάγματα τόσο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όσο και σε φορείς που αναζητούν άμεσα την οικονομική ανάτασή τους. Ένας τέτοιος φορέας είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις στις οποίες τα τελευταία χρόνια έχει επιβληθεί ένα ιδιότυπο οικονομικό καθεστώς, περιορίζοντας τις δυνατότητές τους σε επιχειρησιακό και λειτουργικό επίπεδο.Βασικός στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη του ζητήματος της αξιοποίησης των κινητών περιουσιακών στοιχείων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ειδικότερα της Πολεμικής Αεροπορίας, με την παρακολούθηση και εκμετάλλευση του πλεονάζοντος, ακατάλληλου και άχρηστου υλικού μέσω ηλεκτρονικής πλειοδοτικής δημοπρασίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ένας τεράστιος όγκος υλικών, τα οποία δεν έχουν κανέναν επιχειρησιακό ρόλο στον εξοπλιστικό τομέα και των οποίων η μακροχρόνια χρήση δεν αποφέρει πλέον κανένα λειτουργικό αποτέλεσμα, θα συνεισφέρει στην ενίσχυση του Κρατικού Προϋπολογισμού και κατ’ επέκταση των Γενικών Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο όρος Logistics περιλαμβάνει κάθε στάδιο από τη διαδικασία της στρατηγικής διαχείρισης των προμηθειών, της διακίνησης και αποθήκευσης πρώτων υλών, εξαρτημάτων και έτοιμων προϊόντων (σε συνδυασμό με τις σχετικές ροές πληροφοριών) στο σύνολο μιας επιχείρησης και των καναλιών μάρκετινγκ αυτής, με τέτοιον τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η μεγιστοποίηση της τρέχουσας και της μελλοντικής κερδοφορίας, μέσω της κοστολογικά αποτελεσματικής εκπλήρωσης των παραγγελιών. Η βασική αποστολή της διοίκησης logistics είναι η εξυπηρέτηση των πελατών μέσω της κοστολογικά αποτελεσματικότερης μεθόδου. Η έννοια των Logistics είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις Ένοπλες Δυνάμεις τόσο στην ειρηνική όσο και στην πολεμική περίοδο. Είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η γέννηση και η ωρίμανσή τους πραγματοποιήθηκε μέσα από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και κορυφώνονταν κατά την προετοιμασία μιας πολυάριθμης εκστρατείας, η οποία απαιτούσε συντονισμό και οργάνωση από τα ηγετικά στελέχη έως και τις κατώτερες βαθμίδες της ιεραρχίας, ώστε να πραγματοποιείται απρόσκοπτα ο ανεφοδιασμός, η μεταφορά και η αποθήκευση εφοδίων, πυρομαχικών, καυσίμων και τροφίμων. Στη δεκαετία του 1980 οι επιχειρήσεις αφομοίωσαν νέες τεχνολογίες παραγωγής και δημιούργησαν στρατηγικές που τους απέφεραν αισθητή πτώση στα κόστη και μεγαλύτερο συναγωνισμό σε διαφορετικές αγορές. Στρατηγικές όπως οι Just-in-Time, Kanban, Total Quality Management και άλλες απέκτησαν μεγάλη φήμη και δαπανήθηκαν υψηλά ποσά για την εφαρμογή τους. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω μείωση του κόστους. Πολλές επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται ότι η αύξηση της κερδοφορίας και του μεριδίου αγοράς τους απαιτεί την αποτελεσματική και ολοκληρωμένη εφαρμογή της διαδικασίας των Logistics (Βιδάλης, 2017).Πράγματι, το 1997 οι αμερικανικές εταιρείες διέθεσαν 862 δισεκατομμύρια δολάρια ή 10% περίπου του ΑΕΠ των ΗΠΑ σε εφοδιαστικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων μετακίνησης, αποθήκευσης και ελέγχου προϊόντων. Αποτέλεσμα λανθασμένων εκτιμήσεων και προβλέψεων αποτελεί το γεγονός ότι σε αυτά τα υπερμεγέθη υποβόσκουν πολλά περιττά έξοδα που οφείλονται σε πλεονασματικά αποθεματικά επίπεδα, μη αποδοτικές στρατηγικές μεταφορών, έλλειψη εποικοδομητικής συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ των μελών του εφοδιασμού, καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των παραγγελιών και διάφορους άλλους παράγοντες που καθιστούν προβληματική την εφοδιαστική υποστήριξη.Αντικειμενικός στόχος των Logistics είναι η μεγιστοποίηση της καθαρής αξίας που αναπτύσσεται σε όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Η καθαρή αξία που δημιουργείται είναι η διαφορά της χρηματικής ροής από τον πελάτη και του συνολικού κόστους που απαιτήθηκε για την παραγωγή και διάθεσή του. Επομένως, η κατάλληλη διαχείριση όλων αυτών των ροών αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιτυχή έκβαση της εφοδιαστικής λειτουργίας.