Συστημικός κίνδυνος στο οικονομικό σύστημα

Abstract

Η πρόσφατη χρηματοοικονομική κρίση, η οποία ξέσπασε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το 2007 ήρθε να αναδείξει τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα όταν μία οικονομία φαίνεται υγιείς. Αρκετά ιδρύματα, που αντιμετώπιζαν προβλήματα διασώθηκαν με το σκεπτικό ότι ήταν πολύ μεγάλα για να πτωχεύσουν (too big to fail), ενώ μόνο μία επενδυτική τράπεζα, η Lehman Brothers, αφέθηκε να χρεοκοπήσει τον Σεπτέμβριο του 2008. Ο πανικός, που κατέκλυσε τις αγορές ήταν σημαντικός, αφού οι αναλυτές φοβόντουσαν τον κίνδυνο διάχυσης των γεγονότων σε όλον τον κόσμο, μέσω των διασυνδεδεμένων επενδύσεων, που υπήρχαν στα χαρτοφυλάκια του κάθε ιδρύματος. Επιπλέον, η εποπτεία που ασκούσαν τα θεσμικά όργανα (Κεντρικές Τράπεζες, οργανισμοί, επιτροπές) αδυνατούσε να συλλάβει το μέγεθος της κρίσης. Η αποτελεσματική εποπτεία των οργάνων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο το μέγεθος ενός ιδρύματος αλλά και τον βαθμό διασύνδεσής του με άλλα ιδρύματα σκεπτόμενοι ως πολύ διασυνδεδεμένο για να πτωχεύσει (too interconnected to fail), αντλώντας παράλληλα επαρκή δεδομένα για την εύρεση του συστημικού κινδύνου. Έτσι, σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση πιθανών σχέσεων μεταξύ ορισμένων δεικτών συστημικού κινδύνου και μεταβλητών όπως ο S&P 500, ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής, ο πληθωρισμός και το 3μηνο επιτόκιο εντόκων γραμματίων Αμερικανικού δημοσίου, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο οικονομικό σύστημα.