Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση - η περίπτωση της Ελλάδας

Abstract

Οι περισσότερες πρωτοβουλίες για εφαρμογή Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού τα τελευταία 30 χρόνια προωθήθηκαν για τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, όμως τα πιο πρόσφατα θαλάσσια χωρικά σχέδια σε ευρωπαϊκές χώρες επικεντρώνονται στη διαχείριση των πολλαπλών χρήσεων θαλάσσιων χώρων ως σύνολο. Τον Ιούλιο 2014, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενέκριναν νομοθεσία σχετικά με τη δημιουργία ενός κοινού πλαισίου για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό στην Ευρώπη. Αν και κάθε χώρα της ΕΕ θα είναι ελεύθερη να σχεδιάζει τις θαλάσσιες δραστηριότητές της, θα εξασφαλίζεται, χάρη στον καθορισμό ελάχιστων κοινών απαιτήσεων η συνοχή του σχεδιασμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, όσον αφορά τις κοινές θάλασσες. Κάποια κράτη μέλη της βόρειας Ευρώπης, είχαν θέσει πριν την εκπόνηση της Οδηγίας της Ε.Ε. τα θεμέλια για ανάπτυξη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και είναι σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της εφαρμογής διαχείρισης με βάση το οικοσύστημα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη καταρτίσει επίσημα εθνικό σχέδιο ΘΧΣ αλλά υποχρεούται όπως όλα τα κράτη μέλη να προχωρήσει στην εφαρμογή της εως το 2021 και το 2016 το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου για εναρμόνιση με την Οδηγία της Ε.Ε. Τέλος, αναφέρονται τα οφέλη εφαρμογής του ΘΧΣ σε τοπικό επίπεδο, στην περιοχή της Κυπαρισσίας με κύριο γνώμονα την εναρμόνιση των θαλάσσιων δραστηριοτήτων με την προστατευόμενη περιοχή Natura 2000.