Η φαρμακευτική πολιτική στην Ελλάδα (2010-2014) : πορεία ιδιωτικοποίησης και περιοριστικής διανομής

Abstract

Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης έχει εφαρμόσει πολιτικές λιτότητας σε όλους τους τομείς. Ο τομέας της υγείας δεν εξαιρέθηκε από αυτά. Σε αυτή την εργασία έγινε μια προσπάθεια να μελετηθούν όλα τα μέτρα που λήφθηκαν από το Κράτος και αφορούν τη φαρμακευτική δαπάνη, έμμεσα ή άμεσα, κατά τα έτη 2010 έως 2014 και να αξιολογηθούν ως προς δύο χαρακτηριστικά για να διαπιστωθεί αν η φαρμακευτική περίθαλψη ιδιωτικοποιείται. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι, όταν πρόκειται για μέτρα που αφορούν κατηγορίες δαπανών, αν τα μέτρα αυτά μετακυλούν το οικονομικό βάρος προς τον χρηματοδοτικό φορέα HF3 δηλαδή τα «Νοικοκυριά»- Καταναλωτή, όπως αυτός περιγράφεται από τα Συστήματα Λογαριασμών Υγείας. Ενώ το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι αν τα μέτρα αυτά συνιστούν πολιτικές περιοριστικής διανομής, δηλαδή σε ποια «Περιοχή» κατατάσσονται, κατά τον Redwood, «Λευκή», «Γκρι» ή «Μαύρη». Στο σύνολο συλλέχθηκαν 136 Νόμοι και Υπουργικές Αποφάσεις που περιλαμβάνουν μέτρα που αφορούν τη φαρμακευτική δαπάνη. Από αυτά τα μέτρα 105 αφορούν κατηγορίες δαπανών και παρουσιάζουν αλλαγή χρηματοδοτικού φορέα και 137 εμφανίζουν ταξινομήσεις στην «Περιοχή»: «Λευκή», «Γκρι» και «Μαύρη». Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 93% των μέτρων που αφορούν κατηγορίες δαπανών μετατοπίζουν τη οικονομική επιβάρυνση προς τα «Νοικοκυριά»- Καταναλωτή. Ενώ το 50% των μέτρων που ταξινομήθηκαν ως προς το χαρακτηριστικό της περιοριστικής διανομής ανήκουν στην «Γκρι Περιοχή»- Απροσδιόριστα μέτρα. Μάλιστα το 2013 και 2014 τα μέτρα που ανήκουν στην «Γκρι περιοχή» φτάνουν το 54% και 64% αντιστοίχως και όταν μεγάλος αριθμός μέτρων παρατηρείται στην «Γκρι» και «Μαύρη Περιοχή» υποδεικνύει ιδιωτικοποίηση της χρηματοδότησης του συστήματος υγείας. Μπορεί, λοιπόν, με σχετική ασφάλεια να ειπωθεί οτι η φαρμακευτική περίθαλψη βρίσκεται σε πορεία ιδιωτικοποίησης.