Συγκριτική αξιολόγηση συστημάτων υγείας Γερμανίας και Ηνωμένου Βασιλείου

Abstract

Στα πλαίσια αυτής της εργασίας γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης και συγκριτικής αξιολόγησης των συστημάτων υγείας της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι λόγοι για τους οποίους επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες χώρες είναι δύο. Πρώτον, επειδή παρέχουν ένα υψηλό επίπεδο υπηρεσιών υγείας στους κατοίκους τους, εξασφαλίζοντας υψηλή αποδοτικότητα και ισότητα στην πρόσβαση. Δεύτερον, επειδή αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα των δύο μοντέλων συστημάτων υγείας, τύπου Bismarck (Γερμανία) και τύπου Beveridge (Ηνωμένο Βασίλειο), που κυριαρχούν στην Ευρώπη. Στη θεωρητική επισκόπηση του θέματος (κεφάλαια ένα έως τέσσερα), γίνεται μια παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών των δύο χωρών, της κατάστασης υγείας του πληθυσμού που επιτυγχάνεται με τη χρήση κάποιων βασικών δεικτών υγείας, της ιστορικής εξέλιξης των συστημάτων υγείας από τη βιομηχανική επανάσταση έως σήμερα και των κυριότερων μεταρρυθμίσεων των τελευταίων ετών. Επιπλέον, μελετάται η διαχρονική εξέλιξη των δαπανών υγείας και γίνεται μια σύγκριση μεταξύ των δύο χωρών και άλλων χωρών του ΟΟΣΑ, όσον αφορά τις διάφορες κατηγορίες δαπανών το 2011. Τέλος, αναλύονται οι τρόποι και οι πηγές χρηματοδότησης των συστημάτων υγείας της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς επίσης τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε συστήματος. Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας (κεφάλαιο πέντε) γίνεται, με τη χρήση δεδομένων που συλλέχθηκαν από τη βάση δεδομένων του ΟΟΣΑ, μια εμπειρική μελέτη του τρόπου με τον οποίο επηρεάζονται οι συνολικές δαπάνες υγείας (ως ποσοστό του ΑΕΠ) που χρηματοδοτούνται από δημόσιες δαπάνες από τον αριθμό των γενικών γιατρών (ανά 1.000 κατοίκους), τον αριθμό των ειδικών γιατρών (ανά 1.000 κατοίκους), το συνολικό αριθμό κλινών (ανά 1.000 κατοίκους), τους ψηφιακούς τομογράφους (ανά 1.000.000 κατοίκους) και τις μονάδες μαγνητικής τομογραφίας (ανά 1.000.000 κατοίκους) και επιχειρείται η εφαρμογή του πολλαπλού γραμμικού υποδείγματος που προκύπτει, στην περίπτωση άλλων χωρών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε χώρες που έχουν σύστημα υγείας Bismarck ή Beveridge, όπως η Τσεχία και η Ιταλία, το υπόδειγμα έχει εφαρμογή, ενώ σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, με φιλελεύθερο μοντέλο το οποίο στηρίζεται κυρίως στην ιδιωτική δαπάνη, το υπόδειγμα δεν εφαρμόζεται.