Ο συντονισμός των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα

Abstract

Σκοπος της μελέτης είναι η μέτρηση της συμπεριφοράς του συντονιστή μεταμόσχευσης σε Γενικό νοσοκομείο. Στην παρούσα μελέτη βασικές προϋποθέσει ήταν η επιλογή νοσοκομείου το οποίο να μην είναι Πανεπιστημιακό, να μην τηράτε το καθηκοντολόγιο και να υπάρχουν βασικές ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό. Το δείγμα μελέτης αποτέλεσαν 30 νοσηλευτές που κατέχουν ή κατείχαν μόνιμη θέση στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου εκ των οποίων 4 ήταν άνδρες και 26 γυναίκες. Για τη μέτρηση της, συμπεριφοράς του συντονιστή μεταμόσχευσης, χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο ένα ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς δομημένο σε τρία μέρη. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν ότι πιθανά να χάνονται περιστατικά τα οποία ήταν κατάλληλοι δότες για μεταμόσχευση λόγω αμέλειας του συντονιστή μεταμόσχευσης και μετάθεσης καθηκόντων και ευθυνών του στους νοσηλευτές της ΜΕΘ. Συγκεκριμένα., για περιστατικά τα οποία ήταν κατάλληλοι δότες και πιθανά να χάθηκαν λόγω αμέλειας του Συντονιστή 60% των ερωτηθέντων απαντά ότι χάνονται περιστατικά («Ναι»), το 20% απαντά ότι δεν χάνονται («Όχι») και το 20% απαντά άγνοια («Δεν γνωρίζω»). Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα της ερώτησης που αφορά την συμμετοχή των νοσηλευτών στη διαδικασία της μεταμόσχευσης λόγω απουσίας του Συντονιστή. Από τους ερωτηθέντες 24 (80%) απάντησαν ότι έχουν συμμετάσχει στην διαδικασία της Μεταμόσχευσης λόγω απουσίας του Συντονιστή («Ναι») και 6 (20%) δεν έχουν εμπλακεί ποτέ («Όχι»). Η παρούσα μελέτη, είναι η πρώτη που κατέγραψε τη συμπεριφορά του τοπικού συντονιστή μεταμόσχευση σε ΜΕΘ της Ελλάδος ελπίζοντας ότι 0α είναι το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της ποιοτικής και αποδοτικής αναβάθμισης του θεσμού και του ρόλου του συντονιστή μεταμόσχευσης. Θα πρέπει όμως να γίνει έρευνα και καταγραφή της συμπεριφορά του σε μεγαλύτερο αριθμό ΜΕΘ που θα επιτρέψει μια πιο ευρεία διερεύνηση της συμπεριφορά του.