Υποθήκες, προσημειώσεις υποθήκης και κατασχέσεις στη ναυτιλία

Abstract

Το πλοίο, ως ιδιαίτερο περιουσιακό στοιχείο, αντιμετωπίζεται από το νόμο με ειδικό τρόπο ως προς την εφαρμογή των γενικότερων διατάξεων του αστικού δικονομικού δικαίου που εφαρμόζονται αναλόγως και μέσω ειδικότερων διατάξεων, που αντιμετωπίζουν ειδικά θέματα ικανοποίησης απαιτήσεων που πηγάζουν από πλοίο. Αντικείμενο, δε, αποτελεί η διερεύνηση των διαφόρων περιπτώσεων εμπράγματων εξασφαλίσεων με αντικείμενο το πλοίο, και οι ιδιαιτερότητες που εμφανίζουν οι θεσμοί του κοινού δικαίου, όταν εφαρμόζονται στα πλαίσια του ναυτικού δικαίου, προκειμένου να είναι εφικτή η ικανοποίηση των ναυτικών δανειστών, μέσω των εμπράγματων ασφαλειών. Ειδικότερα, ερευνάται η περίπτωση της ναυτικής υποθήκης σε αντιδιαστολή με το θεσμό της προτιμώμενης υποθήκης επί πλοίου, ενώ προς την ικανοποίηση των ναυτικών δανειστών τίθεται και ο θεσμός των ναυτικών προνομίων, εξασφαλίζοντας προνομιακή μεταχείριση ως προς την ικανοποίηση των απαιτήσεων. Στη συνέχεια, διαχωρίζεται η συντηρητική κατάσχεση - ως είδος λήψεως ασφαλιστικών μέτρων - από την αναγκαστική κατάσχεση - ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης - προκειμένου ο οφειλέτης μίας απαίτησης να ικανοποιήσει τον δανειστή. Τέλος, κρίθηκε απαραίτητη η αναφορά στον πλειστηριασμό πλοίου και στον τρόπο της ουσιαστικής ικανοποίησης των δανειστών από το εκπλειστηρίασμα που επετεύχθη, εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων που εμφανίζει η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, όταν επιβάλλεται σε πλοίο.