Η πολιτική του PSI

Abstract

Πολλές φορές για την αντιμετώπιση των δημοσίων ελλειμμάτων και των κρατικών χρεών, η κεντρική τράπεζα εκτυπώνει περισσότερο χρήμα, το οποίο όμως εάν δεν συνδέεται με την παραγωγική βάση (δηλαδή την αύξηση της παραγωγής και εισοδήματος) οδηγεί σε μια άνοδο στον μη αναμενόμενο πληθωρισμό και εν συνεχεία οδηγεί στην οικονομική στασιμότητα - στασιμοπληθωρισμό. Σήμερα, τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης αντιμετωπίζουν μια σοβαρή κυρίαρχη κρίση χρέους. Οι περισσότερες χώρες μέλη της Ευρωζώνης (ιδιαίτερα του Νότου) έχουν αρκετά υψηλά και μη αποδεκτά επίπεδα δημόσιου χρέους. Πιο συγκεκριμένα, οι τρεις χώρες -Ελλάδα, Ιρλανδία, και Πορτογαλία- έχουν δανειστεί από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και το ΔΝΤ προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία των χωρών αυτών. Με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και ένα από τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα αποτελεί το κέντρο της οικονομικής κρίσης. Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία, επιχειρεί να εξετάσει και να αναλύσει την εξέλιξη των δημοσίων ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους στις χώρες που αντιμετώπισαν σημαντικά δημοσιονομικά προβλήματα, ενώ συγχρόνως στοχεύει στη μελέτη των μεθόδων που εφαρμόστηκαν στην κάθε χώρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και την αποτελεσματικότητα ή μη αυτών. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στην ελληνική οικονομία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει πριν ακόμη από την εκδήλωση της παγκόσμιας κρίσης του 2008 αλλά και στο αδιέξοδο που έχει βρεθεί, κάνοντας μία σύντομη ιστορική ανασκόπηση. Τέλος, αναλύεται η ερμηνεία του λεγόμενου PSI και η εφαρμογή και οι επιπτώσεις που είχε τόσο στον τραπεζικό κλάδο όσο και στην ελληνική οικονομία γενικότερα.