Απολογία, αποκατάσταση της εικόνας και απόδοση ευθυνών στην ρητορική συγκρότηση της συσπείρωσης: το αφήγημα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας

Abstract

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της επικοινωνιακής διάστασης του στρατηγικού στοχασμού. Η στρατηγική επικοινωνία ως μέρος των στρατηγικών σπουδών και της διεθνούς πολιτικής επικοινωνίας φωτίζει την αντίδραση των κρατών στις αντικειμενικές συνθήκες (διεθνο-πολιτικά γεγονότα) εστιάζοντας στην πολιτική ρητορική της ηγεσίας των κρατών ως υποκείμενα λήψεως αποφάσεων. Η πολιτική ρητορική – στρατηγική επικοινωνία συνδέει την σφαίρα της λήψεως αποφάσεων με την γνωστοποίηση και νομιμοποίησή τους στο διεθνές και εσωτερικό ακροατήριο. Η συγκρότηση του θεωρητικού πλαισίου διέπεται από διεπιστημονικότητα και μελετά α) την ενσωμάτωση της ρητορικής διάστασης της μελέτης της πολιτικής σκέψης, β) την εφαρμογή στρατηγικών απολογίας από το πεδίο της ρητορικής και γ) την θεωρία απόδοσης ευθύνης στην ανάλυση των παιγνίων απόδοσης ευθυνών, στο διεθνές πολιτικό περιβάλλον που ενσωματώνονται, εν δυνάμει ή εγγενώς, στην κατασκευή του φαινομένου της Συσπείρωσης. Η επίδραση της Συσπείρωσης είναι στενά συνδεδεμένη με τις καταστάσεις διεθνών - διακρατικών κρίσεων. Η αντίληψη πως η κρίση αποτελεί εξ ορισμού αποτυχία της διοίκησης συνήθως οδηγεί στην επιστράτευση στρατηγικών απολογίας και απόδοση ευθυνών εκ μέρους της και εκ μέρους των αντιπάλων της, με στόχο την επικράτηση της ισχυρότερης ερμηνείας που θα κυριαρχήσει και θα διαχειριστεί το εσωτερικό μέτωπο. Η περιπτωσιολογική ανάλυση εστιάζεται στο ρητορικό αφήγημα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που ξεκίνησε η αμερικανική ηγεσία μετά τα χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και συγκεκριμένα την ρητορική που οδήγησε στον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν και κατά του Ιράκ δύο χρόνια αργότερα (2003).