Εθνικές διασπορές και εξωτερική πολιτική : η επίδραση του ισραηλινού, ελληνικού και αρμένικου λόμπι στη διαμόρφωση της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής

Abstract

Το 2006 η έκθεση δύο επιφανών αμερικανών καθηγητών σηματοδότησε την αρχή μιας έντονης ακαδημαϊκής και πολιτικής διαμάχης για τη χειραγώγηση της εξωτερικής πολιτικής των Η.Π.Α. από το ισραηλινό λόμπι και τα ισραηλινά συμφέροντα. Η διαμάχη αυτή στάθηκε η αφορμή για την αναζήτηση του ρόλου των εθνικών διασπορών στη διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Για το λόγο αυτό επιλέχθηκαν, εκτός από το ισραηλινό, δύο ακόμα λόμπι που όπως και εκείνο προέρχονται από εθνικές διασπορές με βαθιές ρίζες μέσα στο χρόνο, πολιτισμική ομοιογένεια και επιτυχία στο εμπόριο και στις συναλλαγές. Αυτά είναι το ελληνικό και το αρμενικό. Στην εργασία αυτή αναδεικνύεται ότι η σύνθεση του αμερικανικού έθνους σε συνδυασμό με το εκλογικό σύστημα και τη χρήση του δικαιώματος του εκλέγειν δίνει σημαντική δύναμη στις εθνικές διασπορές. Επιπλέον ο τρόπος χρηματοδότησης των υποψηφίων είναι ένα ακόμα στοιχείο του πολιτικού συστήματος που κάνει τους υπεύθυνους λήψης των αποφάσεων ευάλωτους στις πιέσεις των λόμπι. Προκύπτει λοιπόν διασύνδεση εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Συνεπώς σημαντικό ρόλο παίζει η οργάνωση και κινητοποίηση των λόμπι καθώς και η παρουσίαση των θέσεών τους αλλά και η ικανότητά τους να εξουδετερώνουν τις αντίπαλες «φωνές». Σε αυτό συμβάλλει ιδιαίτερα η ύπαρξη μέσα σους κόλπους της εκάστοτε κοινότητας ανθρώπων που θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν στην υλοποίηση των στόχων. Μέσα λοιπόν από την εξέταση όλων των παραπάνω παραγόντων προκύπτει ότι το ισραηλινό λόμπι έχει ασύγκριτη δύναμη ως προς την επιρροή του στη διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Αντίθετα το ελληνικό λόμπι είναι αδύναμο ενώ το αρμενικό παρουσιάζει μια ανερχόμενη δυναμική που του επιτρέπει να ασκεί μια ικανοποιητική επιρροή.