Ζητήματα δικαίου του ανταγωνισμού μετά τον κανονισμό 1/2003

Abstract

Η παρούσα εργασία αποτελεί μία προσπάθεια ερμηνευτικής προσέγγισης των αλλαγών που έχει επιφέρει στο κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού ο Κανονισμός 1/2003. Ο Κανονισμός 1/2003 και το «πακέτο εκσυγχρονισμού» που προωθήθηκε διαμέσου αυτού αποτελούν μία τομή στην ιστορία του κοινοτικού δικαίου και συνακόλουθα των εθνικών νομοθετικών ρυθμίσεων για την προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού, καθώς πρόκειται για μία δεσμίδα ρυθμίσεων που αποκεντρώνουν τις αρμοδιότητες από την Επιτροπή και τις προωθούν στα κράτη μέλη και τις αρμόδιες Εθνικές Αρχές Ανταγωνισμού, δημιουργώντας το «Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανταγωνισμού». Προκειμένου ο αναγνώστης να μπορεί να κατανοήσει καλύτερα τις αλλαγές και τον τρόπο που αυτές λειτουργούν επιχειρείται μία συγκριτική προσέγγιση των δύο Κανονισμών, του παλαιού Κανονισμού 17/62 και του νέου Κανονισμού 1/2003. Μέσω της ανάλυσης αυτής μελετάται το νομικό και ιστορικό υπόβαθρο και οι γενεσιουργοί λόγοι αυτής της μετάβασης και των αλλαγών που αυτή επιφέρει. Εν συνεχεία, ακολουθεί η προβολή της ελληνικής πραγματικότητας με το Νόμο 703/77, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέσα από το πέρασμα του χρόνου και της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, της οποίας οι αρμοδιότητες έχουν διευρυνθεί με το νέο καθεστώς. Έπειτα, επιχειρείται μία παρουσίαση του τρόπου που λειτουργεί το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανταγωνισμού, ως η πλέον καινοτόμος ρύθμιση του νέου Κανονισμού, ενώ η ανάλυση ολοκληρώνεται με την παράθεση των μέσων αποκατάστασης από τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, όπως αυτά εγκαθιδρύονται με τις νέες ρυθμίσεις.