Εκτίμηση του επιπέδου παχυσαρκίας με βάση δημογραφικά στοιχεία και διατροφικές συνήθειες

Abstract

Η παχυσαρκία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα δημόσιας υγείας παγκοσμίως, καθώς συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιομεταβολικών νοσημάτων, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και άλλων σοβαρών επιπλοκών. Εκτός από τις επιπτώσεις στη σωματική υγεία, επηρεάζει αρνητικά και την ψυχοκοινωνική ευεξία, μειώνοντας την ποιότητα ζωής. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση και τα επίπεδα παχυσαρκίας, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιδράσεις των δημογραφικών χαρακτηριστικών, των διατροφικών συνηθειών και της φυσικής δραστηριότητας. Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από 485 άτομα προερχόμενα από το Μεξικό, το Περού και την Κολομβία, τα οποία περιλάμβαναν πληροφορίες για κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία, οικογενειακό ιστορικό παχυσαρκίας, συνήθειες διατροφής και καθημερινής δραστηριότητας. Για την ανάλυση εφαρμόστηκαν περιγραφικά στατιστικά, έλεγχοι συσχέτισης (χ² του Pearson, μη παραμετρικός έλεγχος Kruskal–Wallis, έλεγχος κανονικότητας Kolmogorov–Smirnov) καθώς και παλινδρομικά μοντέλα. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε διωνυμική λογιστική παλινδρόμηση για τη διερεύνηση παραγόντων που σχετίζονται με την πιθανότητα εμφάνισης παχυσαρκίας και πολυωνυμική λογιστική παλινδρόμηση για την ανάλυση των διαφορετικών επιπέδων της. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση παχυσαρκίας παίζει το οικογενειακό ιστορικό, η ηλικία, η ημερήσια κατανάλωση νερού (CH2O), η εβδομαδιαία φυσική δραστηριότητα (FAF) και σε ορισμένες περιπτώσεις οι διατροφικές συνήθειες όπως τα ενδιάμεσα γεύματα (CAEC). Ιδιαίτερα, το οικογενειακό ιστορικό με παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισης παχυσαρκίας, ενώ η αυξημένη φυσική δραστηριότητα και η επαρκής κατανάλωση νερού φαίνεται να λειτουργούν προστατευτικά. Συμπερασματικά, η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική κατάσταση που επηρεάζεται από το οικογενειακό υπόβαθρο, τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής, και τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να συμβάλουν στον σχεδιασμό στοχευμένων παρεμβάσεων για την πρόληψη και την αντιμετώπισή της.