Ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας του σχήματος ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη σε ασθενείς με μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα

Abstract

Το 2023 ο καρκίνος του ήπατος καταγράφηκε ως ο έκτος συχνότερος καρκίνος και η τρίτη αιτία θανάτου από κακοήθειες παγκοσμίως, με τις προβλέψεις έως το 2050 να δείχνουν αυξητικές τάσεις εμφάνισης νέων περιστατικών και θανάτων. Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα είναι μια πρωτοπαθής κακοήθεια του ήπατος που αντιπροσωπεύει το 90% των πρωτοπαθών καρκίνων του ήπατος και αναπτύσσεται σε ποσοστό άνω του 80% σε κιρρωτικό ήπαρ, κυρίως λόγω HBV, HCV ή NASH. Η επίπτωσή του αυξάνεται με την ηλικία, κορυφώνεται γύρω στα 70 έτη και στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, καταγράφονται μεσαία επίπεδα επίπτωσης.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της κλινικής μελέτης ενδιαφέροντος IMbrave150, η συνολική επιβίωση και η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου σε ασθενείς με μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα που δεν είχαν λάβει προηγούμενη συστηματική θεραπεία και έλαβαν ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη αυξήθηκε σημαντικά σε σχέση με την ίδια κατηγορία ασθενών που έλαβε σοραφενίμπη. Το θεραπευτικό σχήμα ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων το 2020 για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα που δεν έχουν λάβει προηγούμενη συστηματική θεραπεία.

Η ατεζολιζουμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που προσκολλάται στην πρωτεΐνη PD-L1, ενισχύοντας την ανοσολογική απόκριση έναντι των καρκινικών κυττάρων. Η μπεβασιζουμάμπη είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που προσκολλάται στον αγγειακό ενδοθηλιακό αυξητικό παράγοντα (VEGF), αναστέλλοντας την αγγειογένεση, περιορίζοντας την ανάπτυξη του όγκου.

Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει σκοπό την εκτίμηση του κόστους και της αποτελεσματικότητας του θεραπευτικού σχήματος ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη σε ασθενείς με μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα από την οπτική του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας. Η αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε συγκρίνοντας την ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη με τη σοραφενίμπη και θεωρώντας ως χρονική περίοδο ανάλυσης το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών.

Μέθοδος: Για την διεξαγωγή της ανάλυσης κόστους-αποτελεσματικότητας αναπτύχθηκε ένα διαχωρισμένο μοντέλο επιβίωσης με τρεις καταστάσεις υγείας: «χωρίς πρόοδο νόσου (PFS)», «με πρόοδο νόσου (PD)» και «θάνατος». Η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας βασίστηκε στις καμπύλες Kaplan-Meier της κλινικής μελέτης IMbrave150, ενώ τα δεδομένα κόστους και λοιπά δεδομένα που χρειάστηκαν στην ανάλυση αντλήθηκαν από την διεθνή και την ελληνική βιβλιογραφία. Το μοντέλο παρακολούθησε τους ασθενείς σε κύκλους διάρκειας ενός μηνός, καλύπτοντας συνολικά περίοδο 72 μηνών, που αντανακλά το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών. Χρησιμοποιήθηκε ποσοστό προεξόφλησης 3,5% ετησίως. Μετά την ολοκλήρωση της βασικής ανάλυσης, πραγματοποιήθηκε ανάλυση ευαισθησίας για την εκτίμηση της αξιοπιστίας του αποτελέσματος έναντι των αβεβαιοτήτων στα δεδομένα του μοντέλου.

Αποτελέσματα: Η θεραπεία με ατεζολιζουμάμπη συν μπεβασιζουμάμπη παρουσιάζει υψηλότερο κόστος ανά ασθενή, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει περισσότερα ποιοτικά προσαρμοσμένα έτη ζωής (QALYs) σε σύγκριση με τη συνήθη θεραπεία πρώτης γραμμής με σοραφενίμπη για το μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Ο δείκτης πρόσθετου κόστους-αποτελεσματικότητας (ICER) υπολογίστηκε σε 20.043,30 € ανά κερδισμένο QALY κατά τη διάρκεια ζωής των ασθενών. Η ανάλυση ευαισθησίας επιβεβαίωσε την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων, επισημαίνοντας ότι ο ICER είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στις μεταβολές των τιμών της ατεζολιζουμάμπης και της μπεβασιζουμάμπης.

Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της ανάλυσης υποδεικνύουν ότι η χρήση του συνδυασμού ατεζολιζουμάμπης συν μπεβασιζουμάμπης ως θεραπεία πρώτης γραμμής, σε σύγκριση με τη σοραφενίμπη, για ασθενείς με μη χειρουργήσιμο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, αποτελεί οικονομικά αποδοτική επιλογή, βάσει των ισχυουσών κατευθυντήριων οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την Ελλάδα.