The implementation of counter-piracy Ship Protection Measures (SPM) : implications for the voyage planning process and its impact on maritime crew members

Abstract

Παρά τη σταδιακή μείωση στην εμφάνιση περιστατικών θαλάσσιας πειρατείας στη διάρκεια των τελευταίων ετών, η πειρατική δραστηριότητα εξακολουθεί να συνιστά σημαντική απειλή για την ομαλή ναυσιπλοΐα σε πληθώρα σημείων διέλευσης ανά τον κόσμο. Ως εκ τούτου, οι ναυτιλιακές εταιρείες στρέφονται προς την αξιοποίηση ενός εύρους μέτρων ασφαλείας κατά του κινδύνου της πειρατείας, με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του ίδιου του πλοίου, του ανθρώπινου δυναμικού του, καθώς και του μεταφερόμενου φορτίου. Ορισμένα εκ των μέσων πρόληψης της εμφάνισης περιστατικών πειρατείας κατά τη διέλευση από περιοχές αυξημένου κινδύνου, ιδίως η χρήση προσωπικού ιδιωτικής ασφαλείας, την οποία τείνουν να αξιοποιούν διαρκώς περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες, εγείρουν μια σειρά ζητημάτων νομικής φύσεως αλλά και ασφαλιστικού ενδιαφέροντος για το σύνολο των συμβαλλομένων μερών. Η παρούσα Διπλωματική Εργασία θα επιδιώξει να εξετάσει τις διαφορετικές συνιστώσες (νομικό και θεσμικό πλαίσιο, εξατομικευμένοι παράγοντες) που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν κατά τη διαδικασία εκτίμησης κινδύνου, η οποία θα πρέπει να προηγείται της επιλογής και εφαρμογής από τις ναυτιλιακές εταιρείες των πλέον κατάλληλων Μέτρων Προστασίας έναντι της θαλάσσιας πειρατείας στη διάρκεια ενός ταξιδιού. Επιπρόσθετα, ιδιαίτερη έμφαση πρόκειται να δοθεί στον αντίκτυπο που επιφέρει η εφαρμογή των διαφόρων πρακτικών καταπολέμησης της πειρατείας στο ανθρώπινο δυναμικό του πλοίου, το οποίο αποτελεί καθοριστικής σημασίας παράγοντα για την ομαλή λειτουργία του.