Ballast water treatment systems in vessels

Abstract

Το νερό έρματος αναφέρεται στο θαλασσινό νερό που μεταφέρεται στις δεξαμενές ή τα αμπάρια των πλοίων για τη βελτίωση της σταθερότητας, των φορτίων καταπόνησης και της δομικής ακεραιότητας όταν δεν είναι πλήρως φορτωμένα με φορτίο. Το νερό έρματος αναφέρεται ότι προκαλεί πολλά οικολογικά, καθώς και προβλήματα δημόσιας υγείας, εξαιτίας των επιβλαβών οργανισμών που περιέχει. Αυτοί οι οργανισμοί μπορούν να μολύνουν το περιβάλλον, να διαταράξουν τα υδάτινα οικοσυστήματα και να έχουν επιβλαβείς συνέπειες για τους ανθρώπους. Ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO) απαιτεί τα πλοία να είναι εξοπλισμένα με συστήματα διαχείρισης νερού έρματος που μπορούν να εξαλείψουν τους επιβλαβείς μικροοργανισμούς. Τα πλοία πρέπει να διαθέτουν συστήματα για την επεξεργασία, τη διατήρηση και πιθανώς την επανεπεξεργασία του νερού έρματος που απορρίπτεται πίσω στον ωκεανό. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τις διαθέσιμες τεχνολογίες επεξεργασίας νερού έρματος, εστιάζοντας στη γενεαλογία τους και την αποδοτικότητά τους. Η επιλογή του συστήματος μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, όπως ο τύπος του πλοίου, η χωρητικότητα και η ροή του νερού έρματος υπό τις μεγαλύτερες συνθήκες λειτουργίας, η ζήτηση ισχύος, η κατανάλωση ενέργειας σε διαφορετικές αλατότητες κατά τη διάρκεια της θέσης σε λειτουργία ή της δοκιμής λειτουργίας πριν από το πρώτο ταξίδι, καθώς και αν πρόκειται για νέο κατασκευασμένο πλοίο ή για αναβάθμιση υπάρχοντος πλοίου. Η εργασία διερεύνησε επίσης την απόδοση δύο συστημάτων επεξεργασίας νερού έρματος που είναι εγκατεστημένα σε υπάρχοντα πλοία.