Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΚωνσταντόπουλος, Ιωάννης
dc.contributor.authorΧατζηγεωργίου, Αλέξανδρος
dc.date.accessioned2024-11-06T07:19:57Z
dc.date.available2024-11-06T07:19:57Z
dc.date.issued2022
dc.identifier.urihttps://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/16981
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26267/unipi_dione/4403
dc.description.abstract​Η παρούσα εργασία εξετάζει την υψηλή στρατηγική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, εστιάζοντας στον μοναδικό συνδυασμό στρατιωτικής καινοτομίας, διπλωματικής οξυδέρκειας και στρατηγικής προσαρμοστικότητας που επέτρεψε στην αυτοκρατορία να αντέξει για πάνω από μια χιλιετία. Με τη διερεύνηση της εξέλιξης της βυζαντινής στρατηγικής από την ίδρυσή της στη διαιρεμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έως την κορύφωσή της ως μια τρομερή μεσαιωνική δύναμη, η μελέτη αυτή αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι Βυζαντινοί κατάφεραν να περιηγηθούν σε ένα πολύπλοκο γεωπολιτικό τοπίο. Το Κεφάλαιο 1 παρέχει μια εισαγωγή και ορίζει τις βασικές έννοιες που σχετίζονται με τη βυζαντινή στρατηγική. Το Κεφάλαιο 2 εξετάζει τις θεμελιώδεις πτυχές της βυζαντινής στρατιωτικής στρατηγικής, δίνοντας έμφαση στην ενσωμάτωση του θεματικού συστήματος, στον επαγγελματισμό του στρατού και στη σημασία των τεχνολογικών καινοτομιών, όπως το ελληνικό πυρ και τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Το Κεφάλαιο 3 επικεντρώνεται στην εμφάνιση νέων στρατηγικών ως απάντηση στις εξελισσόμενες απειλές, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής χρήσης της διπλωματίας, των πληροφοριών και της κατασκοπείας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που έθεταν τρομεροί αντίπαλοι όπως οι Ούννοι και άλλοι νομάδες της στέπας. Το Κεφάλαιο 4 διερευνά λεπτομερέστερα τη βυζαντινή διπλωματία, αναλύοντας τη χρήση των απεσταλμένων και της θρησκευτικής επιρροής για τη σύναψη συμμαχιών και την επέκταση της ορθόδοξης χριστιανικής σφαίρας. Η διατριβή υπογραμμίζει τη σημασία της θρησκευτικής διπλωματίας, ιδίως στις σχέσεις με αναδυόμενες δυνάμεις όπως η Κιέβαν Ρους, και αναδεικνύει τον ρόλο της Βυζαντινής Εκκλησίας στην προώθηση των πολιτιστικών δεσμών και την εξασφάλιση πολιτικών συμμαχιών. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη αυτή αποκαλύπτουν ότι η υψηλή στρατηγική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χαρακτηριζόταν από την προσαρμοστικότητα και την ανθεκτικότητά της. Οι Βυζαντινοί εξισορρόπησαν με επιτυχία τη στρατιωτική ισχύ με τη διπλωματική φινέτσα, αξιοποιώντας τα στρατηγικά τους πλεονεκτήματα για να μετριάσουν τους περιορισμούς τους. Αυτή η πολύπλευρη προσέγγιση τους επέτρεψε να διατηρήσουν την κυριαρχία και την επιρροή τους σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, αφήνοντας μια διαρκή κληρονομιά στις επόμενες αυτοκρατορίες και στη σύγχρονη στρατηγική σκέψη. Συνολικά, η παρούσα διπλωματική εργασία καταδεικνύει ότι η υψηλή στρατηγική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν μια δυναμική και πολύπλοκη προσπάθεια, ενσωματώνοντας στρατιωτικά, διπλωματικά και θρησκευτικά στοιχεία για τη δημιουργία ενός συνεκτικού και αποτελεσματικού πλαισίου για διαρκή ισχύ. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη βυζαντινή στρατηγική εξακολουθούν να προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις για την τέχνη της κρατικής τέχνης και τις προκλήσεις των διεθνών σχέσεων.el
dc.format.extent75el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Πειραιώςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.titleΥψηλή στρατηγική Βυζαντινής Αυτοκρατορίαςel
dc.typeMaster Thesisel
dc.contributor.departmentΣχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδώνel
dc.description.abstractEN​This thesis examines the grand strategy of the Byzantine Empire, focusing on the unique combination of military innovation, diplomatic acumen, and strategic adaptability that enabled the empire to endure for over a millennium. By exploring the evolution of Byzantine strategy from its inception in the divided Roman Empire to its peak as a formidable medieval power, this study highlights how the Byzantines managed to navigate a complex geopolitical landscape. Chapter 1 provides an introduction and defines key concepts related to Byzantine strategy. Chapter 2 discusses the foundational aspects of Byzantine military strategy, emphasizing the integration of the theme system, the professionalization of the army, and the significance of technological innovations such as Greek fire and the Walls of Constantinople. Chapter 3 focuses on the emergence of new strategies in response to evolving threats, including the strategic use of diplomacy, intelligence, and espionage to counter challenges posed by formidable adversaries like the Huns and other steppe nomads. Chapter 4 explores Byzantine diplomacy in greater detail, analyzing the use of envoys and religious influence to forge alliances and expand the Orthodox Christian sphere. The thesis underscores the importance of religious diplomacy, particularly in relations with emerging powers such as Kievan Rus’, and highlights the role of the Byzantine Church in fostering cultural ties and securing political alliances. The conclusions drawn from this study reveal that the Byzantine Empire's grand strategy was characterized by its adaptability and resilience. The Byzantines successfully balanced military strength with diplomatic finesse, leveraging their strategic advantages to mitigate their limitations. This multifaceted approach allowed them to maintain their sovereignty and influence in an ever-changing world, leaving a lasting legacy on subsequent empires and modern strategic thought. Overall, this thesis demonstrates that the grand strategy of the Byzantine Empire was a dynamic and complex endeavor, integrating military, diplomatic, and religious elements to create a cohesive and effective framework for enduring power. The lessons learned from Byzantine strategy continue to offer valuable insights into the art of statecraft and the challenges of international relations.el
dc.contributor.masterΔιεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδέςel
dc.subject.keywordΥψηλή στρατηγικήel
dc.subject.keywordΒυζαντινή Αυτοκρατορίαel
dc.date.defense2024-10-15


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Εκτός από όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Πειραιώς
Επικοινωνήστε μαζί μας
Στείλτε μας τα σχόλιά σας
Created by ELiDOC
Η δημιουργία κι ο εμπλουτισμός του Ιδρυματικού Αποθετηρίου "Διώνη", έγιναν στο πλαίσιο του Έργου «Υπηρεσία Ιδρυματικού Αποθετηρίου και Ψηφιακής Βιβλιοθήκης» της πράξης «Ψηφιακές υπηρεσίες ανοιχτής πρόσβασης της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Πειραιώς»