Επιχειρηματική υπευθυνότητα και βιωσιμότητα : η σπατάλη τροφίμων στον κλάδο των ξενοδοχείων
Corporate responsibility and sustainability : food waste in the hotel industry
Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Επιχειρηματική υπευθυνότητα ; Διαφάνεια ; Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης ; Σπατάλη / απώλεια τροφίμων ; Περιβάλλον ; ΞενοδοχείαΠερίληψη
Με την κλιματική κρίση να επηρεάζει τις ζωές μας σε όλο και περισσότερους τομείς,
πρακτικές υιοθέτησης βιώσιμων συμπεριφορών και καινοτόμων πρωτοβουλιών
ολοένα και αυξάνονται. Πρόσφατες δράσεις και μεταρρυθμιστικές πολιτικές ανοίγουν
το δρόμο, ώστε επιχειρήσεις, κυβερνητικοί φορείς και κοινωνία να είναι σε θέση να
συμβάλλουν έμπρακτα στην ανάπτυξη στρατηγικών και στην απόκτηση υπεύθυνων
συνειδήσεων και νοοτροπίας προς μια βιώσιμη μετάβαση, που θα έχει στο κέντρο της
τη ζωή και τον άνθρωπο.
Η παρούσα διπλωματική εργασία στηριζόμενη στην πρόσφατη βιβλιογραφία και στις
τάσεις ενσωμάτωσης αειφόρων στρατηγικών από επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων
κι εκείνων του κλάδου της φιλοξενίας, αποσκοπεί στην ανάδειξη της σημασίας του
όρου της βιωσιμότητας από τους διοικούντες εταιρειών και οργανισμών. Ταυτόχρονα
στοχεύει στην ενημέρωση για το φαινόμενο της σπατάλης και απώλειας τροφίμων,
δεδομένης και της περιορισμένης γνώσης πολιτών και εργαζομένων λόγω απουσίας
στοιχειώδους προβολής κι εκπαίδευσης πάνω στο θέμα, σε όλα τα στάδια της
εφοδιαστικής αλυσίδας, μια σπατάλη που εντοπίζεται σε πολύ υψηλά επίπεδα κυρίως
στις κουζίνες σπιτιών κι εστιατορίων και συγκεκριμένα στο στάδιο της κατανάλωσης
και της προετοιμασίας. Εξειδικεύοντας το ζήτημα της διαχείρισης των τροφίμων στον
κλάδο των ξενοδοχείων, όροι που σχετίζονται με τη βιώσιμη καινοτομία, την
περιβαλλοντική ισορροπία και την κοινωνική ευημερία θα αναλυθούν, με στόχο την
ανάδειξη προβλημάτων και των τρόπων αντιμετώπισής τους.
Δεδομένων των προβλέψεων για αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού τα επόμενα
χρόνια και λόγω της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από την αλόγιστη σπατάλη
τροφίμων, μια κατάσταση που οδηγεί σε περιβαλλοντική υποβάθμιση και σε
κλιματικές διαφοροποιήσεις, η μέχρι τώρα προσέγγιση του φαινομένου τόσο από τις
ιδιωτικές επιχειρήσεις όσο και από κρατικούς φορείς φανερώνει πολλά κενά στις
πολιτικές, στη λήψη αποφάσεων και μέτρων αντιμετώπισης. Με τις διεθνής οδηγίες
που έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης
των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες αποσκοπούν συν τοις άλλοις στην ανάπτυξη
επιχειρηματικά βιώσιμων στρατηγικών, στη δημιουργία υγιών συνεργασιών με
σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, στην καταπολέμηση φαινομένων όπως η
ακραία πεινά και στην προώθηση της υπεύθυνης κατανάλωσης και παραγωγής,
φανερώνεται έμπρακτα ο στρατηγικός προσανατολισμός των υπευθύνων και η
πρόθεση βελτίωσης της παρούσας κατάστασης, δίνοντας έμφαση στα μέσα, τα οποία
χρειάζονται και πάνω στα οποία στηρίζονται οι προσπάθειες επίτευξης των αλλαγών.
Με την επιχειρηματική βιωσιμότητα να βρίσκεται στον πυρήνα της διπλωματικής
εργασίας, θα αναλυθεί ακόμα, το πώς οι επιχειρήσεις στα πλαίσια της πράσινης
μετάβασης θα μπορέσουν να προσαρμοστούν και να ενσωματώσουν βιώσιμες
πρακτικές χωρίς να θέτουν σε ρίσκο την κερδοφορία τους, δίνοντας βάση σε όρους
όπως το Triple Bottom Line (3P’s) και στην ανάπτυξη κριτηρίων ESG. Με δεδομένο
ότι το τραπεζικό σύστημα είναι πλέον υποχρεωμένο να εξετάζει τα συγκριμένα
κριτήρια προκειμένου να χρηματοδοτήσει μια επιχείρηση, παρέχοντας παράλληλα
σημαντικά και μετρήσιμα προνόμια σε αυτές που με διαφάνεια τα υιοθετούν, η χάραξη
πορείας μιας αειφόρου μετάβασης, για όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους,
καθίσταται αναγκαία. Ακόμα, θα εξεταστεί, το πώς το ζήτημα της σπατάλης τροφίμων
αποτελεί πρόβλημα τόσο σε επίπεδο καταναλωτή όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων
κυρίως στον κλάδο της φιλοξενίας. Με τις επιχειρήσεις να εκμεταλλεύονται την
τεχνολογία και τα καινοτόμα εργαλεία, τα οποία στοχεύουν στη μέτρηση των
παραγόμενων ποσοτήτων και στην επαναχρησιμοποίησή τους στα πλαίσια της
κυκλικής οικονομίας τείνοντας να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι στη διακυβέρνηση
των μονάδων και κατ’ επέκταση στον περιορισμό του φαινομένου, θέτονται οι βάσεις
μετατροπής του προβλήματος σε βιώσιμη καινοτομία, δημιουργώντας παράλληλα
προστιθέμενη αξία τόσο για τις ίδιες, όσο και για το περιβάλλον και την ευρύτερη
κοινωνία, στην οποία δραστηριοποιούνται.