Ο ρόλος της Διοίκησης Ανθρώπινων Πόρων στη διαχείριση της επαγγελματικής εξουθένωσης των υπαλλήλων τον καιρό της πανδημίας

Abstract

Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην ανάδειξη της βαρύτητας του ρόλου της Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων, των πρακτικών που εφαρμόζει προκειμένου να αποδοθεί μακροχρόνια ανάκαμψη και κέρδος στον οργανισμό αλλά και τη συμβολή αυτής στην ομαλή συνεργασία και συνθήκες εργασίας των εργαζομένων. Δίνεται μία παρουσίαση των αλλαγών που επήλθαν εξαιτίας του ξεσπάσματος της πανδημίας, μέσα από την οποία πολλοί οργανισμοί αναγκάστηκαν να προβούν σε μαζική απόλυση εργατικού δυναμικού αλλά και σε επαναπροσδιορισμό του επιχειρησιακού τους πλάνου, υποβάλλοντας μία σειρά από οργανωσιακές αλλαγές μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να αποδοθεί μακροχρόνια ανάκαμψη και σταθερή οικονομική άνοδος. Η μελέτη εστιάζει στο μερίδιο εκείνο των εργαζομένων που διατηρήθηκαν εντός του εργασιακού περιβάλλοντος και συνέχιζαν να απασχολούνται όμως παρατηρήθηκε εντονότερη η αύξηση του εργασιακού στρες λόγω αυξανόμενων ωραρίων εργασίας και μέσα από αυτό εκτινάχθηκαν τα ποσοστά εκδήλωσης του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης, το οποίο μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνο τόσο για τα ίδια τα άτομα όσο και για το περιβάλλον τους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο εντοπισμός των μελανών σημείων της Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων και των Οργανισμών που έγιναν ιδιαιτέρως αισθητά μέσα από την πανδημία ώστε να αποδοθούν ουσιαστικές λύσεις και ανάληψη δράσεων που θα στοχεύει στη μείωση και ιδανικότερα στην πρόληψη της επαγγελματικής εξουθένωσης από την οποία πλήττονται οι εργαζόμενοι.