Σύγχρονες τάσεις και εξελίξεις στα ζητήματα θαλασσίων ζωνών και οριοθετήσεων

Abstract

Στη προσπάθεια να κατανοήσει κανείς τα ζητήματα που εμπίπτουν στο Δίκαιο της Θάλασσας προσκρούει στο γεγονός ότι αυτά περιβάλλονται από νομικά επιχειρήματα και διαμάχες μεταξύ διακεκριμένων νομικών, αλλά και στο ότι αποτελούν πολιτικές αποφάσεις. Η κατάσταση αυτή προεκτείνει την ετερόκλητη σχέση πολιτικής και νομικής επιστήμης. Μιλώντας όμως για τον όρο επιστήμη, θα πρέπει κανείς να αντιληφθεί και το βαθύτερο σκοπό της. Εν προκειμένω, οι επιστήμες που εμπλέκονται στα θαλάσσια ζητήματα δεν αποτελούν μια απλή καταγραφή της αλήθειας, παρά υποθέσεις που διαμορφώνονται υπό την πίεση κοινωνικών επιταγών. Παραδοσιακά, τα κράτη ανησυχούν για τα όρια της γης. Βέβαια, το ενδιαφέρον τους για τα θαλάσσια σύνορα, ήρθε σχετικά αργά όταν, στις αρχές του 20ού αιώνα ανακάλυψαν την οικονομική δυναμική της θάλασσας, και συγκεκριμένα όσον αφορά τους έμβιους θαλάσσιους πόρους και, ιδίως, τους υδρογονάνθρακες. Μετά από αυτό, τα παράκτια κράτη τείνουν να ασκούν όλο και περισσότερο την κυριαρχία τους πάνω στις θάλασσες και τους ωκεανούς, ξεκινώντας μια μη αναστρέψιμη τάση δημιουργίας ολοένα και μεγαλύτερων θαλάσσιων ζωνών. Αυτό το πλαίσιο, ενός παραδοσιακού πολιτικού χαρακτήρα των θαλασσίων συνόρων συμπληρώθηκε από οικονομικούς αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες ως μέρος της εξέλιξης του φαινομένου του πολλαπλασιασμού των θαλάσσιων συνόρων.