Εξαγορές και συγχωνεύσεις στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο : μελέτη της αποτελεσματικότητας κατά την περίοδο 1994-2002

Abstract

Στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο επιχειρησιακό περιβάλλον οι επιχειρήσεις, για να γίνουν ή να παραμείνουν ανταγωνιστικές, επιβάλλεται να αναμορφωθούν ώστε να αντεπεξέλθουν στη συνεχή παρουσία των τεχνολογικών και των οικονομικών αλλαγών. Η εξέλιξη που αναζητούν οι επιχειρήσεις μπορεί να προέλθει είτε μέσα από την εσωτερική ανάπτυξη είτε μέσω διάφορων μορφών συνεργασιών (όπως είναι οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις). Οι τελευταίες είναι υψίστης σημασίας. Η επιλογή του κατάλληλου στόχου προς εξαγορά και η επιτυχής ολοκλήρωση της διαδικασίας αποτελούν ιδιαίτερα απαιτητικές δραστηριότητες, το αποτέλεσμα των οποίων καθορίζει το μέλλον των επιχειρήσεων που προβαίνουν σε εξαγορές και συγχωνεύσεις. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξετάσουμε την επίδραση που άσκησαν στην αποτελεσματικότητα του κόστους και των κερδών των ελληνικών εμπορικών τραπεζών, οι εξαγορές (Ε) και συγχωνεύσεις (Σ) που έγιναν κατά την περίοδο 1994-2002. Για να είναι αυτό εφικτό, θα πρέπει πρώτα να αναφερθούμε στο θεωρητικό υπόβαθρο των Ε&Σ (κεφάλαιο 1). Επίσης, χρειάζεται να γίνει μια ιστορική αναδρομή όσον αφορά στην εξέλιξη των ξένων τραπεζών που υπάρχουν στην Ελλάδα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα οφέλη που έχουν από μια Ε ή Σ στη χώρα μας. Ακόμα θα αναφερθούμε στους λόγους για τους οποίους πραγματοποιούνται Ε&Σ στην Ελλάδα (κεφάλαιο 2). Κρίνουμε πως, για να είναι εφικτή η ανάλυση της αποτελεσματικότητας (κεφάλαιο 6), είναι αναγκαίο να αναφερθούμε στα βασικά στοιχεία των πέντε μεγαλύτερων τραπεζικών ιδρυμάτων που υπάρχουν στην Ελλάδα, όπως αυτά αναλύονται στο κεφάλαιο 3, να παραθέσουμε μερικά καίρια σημεία του νόμου 2190/1920 περί συγχωνεύσεως των εταιρειών (κεφάλαιο 4), αλλά και να αναλύσουμε τη δυναμική και τις προοπτικές του τραπεζικού τομέα. Τέλος, στο κεφάλαιο 7 συνοψίζουμε τα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας.