Ανάπτυξη ομάδων στην ψηφιακή εποχή: ο αντίκτυπος των ψηφιακών εργαλείων

Abstract

Για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην σημερινή πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης, οι επιχειρήσεις έπρεπε να δημιουργήσουν νέες δομές ώστε να ξεπεράσουν τα εμπόδια του πολιτισμού, του χώρου και του χρόνου: Οι εικονικές ομάδες χρειάζονταν πλέον νέες μεθόδους για να συνεργαστούν. Αρχικά, πολλές εταιρείες θεώρησαν τα Πληροφοριακά Συστήματα (IS) είναι απειλή ή πολύ απλά μια μέθοδος ώστε να μην υστερήσουν έναντι στον ανταγωνισμό. Υιοθέτησαν αυτά τα ψηφιακά εργαλεία για τη διευκόλυνση της λειτουγίας τους την ανταλλαγή δεδομένων και την αποθήκευση συμφωνα με το μέγεθος της επιχείρησης.Οι εργαζόμενοι ωστόσο δεν ήταν πλέον προτεραιότητα. Επρόκειτο για στρατηγικές λύσεις που συχνά καθυστερούσαν τις διαδικασίες σε λειτουργικό επίπεδο. Αυτά τα εργαλεία έχουν εξελιχθεί αρκετά για να διευκολύνουν πλέον τη συνεργασία μεταξύ των εργαζομένων. Κι αν υποτιμήσαμε όμως τη δύναμη των ψηφιακών εργαλείων; Τι θα συνέβαινε αν μπορούσαν πραγματικά να επιδράσουν στην αποτελεσματικότητα στελέχωσης μιας ομάδας και να αποτελέσουν μοχλό παρακίνησης για το HR για την ενίσχυση της ευεξίας στο εργασίακο περιβάλλον και, συνεπώς, της συνολικής απόδοσης; Η βιβλιογραφία που επικεντρώνεται στα ποιοτικά δεδομένα (με έμφαση στην απόδοση και το management) καθώς και η περίπτωσεις που αφορούν απομακρυσμένες ομάδες,μας ώθησαν στο να ενσωματώσουμε τις γνώσεις τόσο των μελών όσο και της διοίκησης των ομάδων ώστε να κατανοήσουμε αν η χρήση τέτοιων εργαλείων συσχετίζεται με την αποτελεσματικότητα της οικοδόμησης της ομάδας. Αποφασίσαμε να επεκτείνουμε τα αποτελέσματα σε ομάδες που δεν ήταν εντελώς εικονικές, δεδομένου ότι βασίζονται περιστασιακά σε εικονική επικοινωνία και εικονικά εργαλεία για να συνεργαστούν, ακόμη και αν έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν σε ένα μόνο χώρο.

Επιλέξαμε να διεξάγουμε την έρευνα χρησιμοποιώντας μεικτές μεθόδους: (1) δύο ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια (με αντιπροσωπευτικό δείγμα), όπου το πρώτο έπρεπε να συμπληρωθεί από τον manager και το δεύτερο από τα μέλη της ομάδας για να μπορέσουν να καταχωρηθούν τα αποτελέσματα. Με τη μέθοδο αυτή επιδιώξαμε να κατανοήσουμε ποια ήταν τα στοιχεία που ενίσχυσαν την επίδραση των εργαλείων ψηφιακής συνεργασίας. Καθώς και (2) συνεντεύξεις εμπειρογνωμόνων (με σχετικό δείγμα). Πρωτίστως, αυτή η έρευνα προσπαθεί να θέση υπό εξέταση όχι μόνο την σχέση μεταξύ του HR και της στρατηγικής όπως δίδεται στη βιβλιογραφία, αλλά την αλληλένδετη φύση μεταξύ HR, IS και στρατηγικής. Ως εκ τούτου, τα ψηφιακά εργαλεία είναι μείζωνος σημασίας για την επίλυση της σύγκρουσης μεταξύ στρατηγικών και λειτουργικών δομών στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα εργαλεία αυτά θα μπορούσαν να παρακινήσουν τον ανθρώπινο παράγοντα εάν χρησιμοποιήθούν αποτελεσματικά(δηλ. Σε ένα πλαίσιο που εξετάζει τους παράγοντες κρίσιμης επιτυχίας.) Αυτές οι συνθήκες φαίνεται να βρίσκουν πρόσφορο έδαγος σε μια εταιρική κουλτούρα που προάγει την καινοτομία και την ευημερία των εργαζομένων,ενώ καθιστά απαραίτητο να γίνουν τεράστιες αλλαγές στην ατομική οργάνωση (και συνεπώς κατάρτιση) καθώς και μεγάλες επενδύσεις στα πληροφοριακά συστήματα.