Διαχρονική αποτύπωση της λειτουργίας του Ογκολογικού Συμβουλίου Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών

Abstract

Η σύσταση των ογκολογικών συμβουλίων έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια σε πολλές χώρες παγκοσμίως και πρόσφατα, το 2012, καθιερώθηκε και στην Ελλάδα. Οι διεπιστημονικές ομάδες μέσω της συνεργασίας επαγγελματιών διαφορετικών ιατρικών ειδικοτήτων στοχεύουν στην καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση των ασθενών με ογκολογική νόσο. Δεν υπάρχουν δημοσιευμένες μελέτες για τα ογκολογικά συμβούλια που λειτουργούν στα ελληνικά νοσοκομεία και προκειμένου να καλυφθεί το βιβλιογραφικό αυτό κενό, διενεργήθηκε η παρούσα αναδρομική ερευνητική μελέτη της λειτουργίας του ογκολογικού συμβουλίου του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών. Χρησιμοποιήθηκε αρχειακό υλικό για το χρονικό διάστημα 2014 έως 31 Ιουλίου 2017 και μελετήθηκαν 132 συμβούλια στα οποία παραπέμφθηκαν 623 περιστατικά. Αναλύθηκαν θέματα που αφορούσαν στο διαδικαστικό κομμάτι της λειτουργίας του ογκολογικού συμβουλίου, τα χαρακτηριστικά των ασθενών που παραπέμπονται καθώς και η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα του συμβουλίου. Συγκεκριμένα μελετήθηκε η συχνότητα διεξαγωγής, η συμμετοχή και σύσταση του συμβουλίου, ο εκπαιδευτικός ρόλος του, οι χρονικές απαιτήσεις και το κόστος. Το φύλο και η ηλικία των ασθενών κατά την διάγνωση, ο τύπος και το στάδιο της νόσου, καθώς και οι προσεγγίσεις που επιλέχθηκαν από το ογκολογικό συμβούλιο. Τέλος μετρήθηκαν οι χρόνοι αναμονής των ασθενών από τη διάγνωση έως την παραπομπή τους στο ογκολογικό συμβούλιο και έως την έναρξη της θεραπείας. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν ότι ενώ ο συνολικός αριθμός των περιστατικών παρέμεινε σταθερός ανά τα έτη, παρατηρείται αύξηση της συχνότητας των συμβουλίων και ταυτόχρονα μείωση του αριθμού των συμμετεχόντων. Στην πλειονότητά τους οι συμμετέχοντες ήταν ειδικοί ιατροί και είναι εμφανής η απουσία ειδικευόμενων ιατρών. Το 67% των ασθενών παραπέμφθηκαν στο ογκολογικό συμβούλιο από ιατρούς του χειρουργικού τομέα και το 8-9% των περιστατικών που παραπέμφθηκαν, τελικά δεν συζητήθηκαν άμεσα λόγω μη προσέλευσης των θεραπόντων ιατρών. Τα ογκολογικά συμβούλια πρότειναν κατά 81% τη θεραπευτική προσέγγιση του ασθενούς. Τα ευρήματα της παρούσας ερευνητικής εργασίας συμπίπτουν με τα στοιχεία του ΠΟΥ σχετικά με το φύλο και την ηλικία των ασθενών που παραπέμπονται, και διαφοροποιούνται στη συχνότητα των διαγνώσεων κυρίως του καρκίνου του παχέος εντέρου και του μαστού. Υπολογίστηκε ότι το 19% των ασθενών που παραπέμφθηκαν στο ογκολογικό συμβούλιο ήταν ασθενείς που είχαν επαναξιολογηθεί από το συμβούλιο και το 26% των ασθενών είχε ήδη μεταστατική νόσο κατά τη διάγνωση. Τέλος διαπιστώθηκε ότι φθίνει η παρεχόμενη φροντίδα στους ασθενείς καθώς παρατηρείται αύξηση των χρόνων αναμονής τους, για παραπομπή στο συμβούλιο και για έναρξη θεραπείας. Το 2014 92% των ασθενών ξεκίνησαν θεραπεία εντός 62 ημερών από τη διάγνωση και το 2017 μόνο 68% των ασθενών. Κατόπιν τούτου κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή μέτρων μείωσης των χρόνων αναμονής των ογκολογικών ασθενών.