Αντιμετώπιση θαλάσσιας ρύπανσης από πετρελαιοειδή με χρήση τροποποιημένης λιγνοκυτταρινούxου βιομάζας ως προσροφητικό υλικό

Abstract

Η ρύπανση των θαλασσών και η υποβάθμιση των παράκτιων περιοχών από πετρελαιοειδή είναι ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη μας. Επομένως, οι συνέπειες της ρύπανσης από πετρελαιοειδή έκαναν επιτακτική την ανάγκη ανάπτυξης μιας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας που να τις αντιμετωπίζει. Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί συμβολή στο κομμάτι της έρευνας και ανάπτυξης κατάλληλων προσροφητικών υλικών, που προέρχονται από την επεξεργασία λιγνοκυτταρινούχου βιομάζας, που θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μια πειραματική εργασία που εξετάζει τη προσροφητική ικανότητα του άχυρου σιταριού (είτε ακατέργαστο, είτε τροποποιημένο με όξινη υδρόλυση) ανάλογα με το χρόνο παραμονής του, είτε σε καθαρό πετρελαιοειδές είτε σε συνθήκες πετρελαιοκηλίδας (αργό πετρέλαιο και ντίζελ). Τέλος, η εργασία αποτελείται από το θεωρητικό (κεφάλαια 1 έως 5) και το πειραματικό μέρος (κεφάλαια 6 έως 8). Με την αξιοποίηση υλικών που είναι παραπροϊόντα του αγροτικού τομέα, σε διεργασίες απομάκρυνσης / εξουδετέρωσης ρύπων, επιτυγχάνεται μία διπλή περιβαλλοντική παρέμβαση. Από τη μια, αυτά τα υλικά συμβάλουν στην αντιμετώπιση της ρύπανσης που επιφέρουν τα πετρελαιοειδή στους υδάτινους αποδέκτες και από την άλλη, δημιουργούνται εξωτερικές οικονομίες που αποτελούν τη βάση ανάπτυξης μιας ενδιαφέρουσας επιστημονικής / τεχνολογικής περιοχής γνωστής ως Βιομηχανική Οικολογία (Industrial Ecology). Στο συγκεκριμένο κλάδο, τα άχρηστα υλικά κάποιου φορέα μετατρέπονται σε πόρο σε κάποιο άλλο φορέα (οικολογική ισορροπία συστήματος).