Ανάλυση προσδιοριστικών παραγόντων της εξέλιξης των εκπομπών CO2 του ελληνικού ενεργειακού συστήματος

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο προσδιορισμός των παραγόντων που επηρέασαν την εξέλιξη των εκπομπών CO2 του συνολικού ενεργειακού συστήματος της Ελλάδας και κάθε ενεργειακού τομέα χωριστά κατά την περίοδο 1990-1999 και η εκτίμηση της σχετικής συμβολής του κάθε παράγοντα στις παρατηρούμενες μεταβολές. Η μέθοδος ανάλυσης προσδιοριστικών παραγόντων, που χρησιμοποιείται, βασίζεται στην προσέγγιση που ανέπτυξε ο Park (1992) και παρέχει τα επιθυμητά αποτελέσματα βασισμένη σε μια σειρά απλών αλγεβρικών υπολογισμών χωρίς να προϋποθέτει την ύπαρξη αναλυτικών δεδομένων για ολόκληρη τη χρονική περίοδο, παρά μόνο για τα δύο ακραία έτη. Κατά την πρώτη φάση της ανάλυσης, οι μεταβολές των εκπομπών του ελληνικού ενεργειακού συστήματος - που αποτελείται από πέντε βασικούς τομείς: ηλεκτροπαραγωγή, βιομηχανία, μεταφορές, οικιακός-τριτογενής και αγροτικός τομέας - αποδίδονται σε τρεις παράγοντες: την κατανάλωση πρωτογενών μορφών ενέργειας, τη δομή (μερίδιο κατανάλωσης ανά τομέα) του συστήματος και τη διάρθρωση του ενεργειακού μίγματος. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται για το ελληνικό ενεργειακό σύστημα με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η συγκεκριμένη μέθοδος ανάλυσης εφαρμόζεται για την ίδια χρονική περίοδο συνολικά στο ενεργειακό σύστημα των 15 χωρών της EE. Κατά τη δεύτερη φάση της ανάλυσης, εξετάζεται κάθε ενεργειακός τομέας ξεχωριστά, και η μεταβολή των αντίστοιχων εκπομπών C02 αποδίδεται σε τρεις παράγοντες: την παραγωγή, την ενεργειακή ένταση και το μίγμα καυσίμων. Συγκεκριμένα οι τομείς που μελετώνται είναι οι εξής: α) ηλεκτροπαραγωγή, β) βιομηχανία, γ) οδικές μεταφορές, δ) τριτογενής, ε) αγροτικός τομέας.