Η σύγκρουση Συρίας - Τουρκίας για την εκμετάλλευση των υδάτων (Τίγρη - Ευφράτη) από το 1930 έως το 2012

Abstract

Το ζήτημα της εκμετάλλευσης των υδάτων καθίσταται ολοένα και σημαντικότερο για τις διεθνείς σχέσεις, κυρίως σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή, όπου φαίνεται να μην επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες των κρατών. Επίσης, σημεία προβληματισμού εγείρονται από την αδιαφανή κατανομή του νερού μεταξύ παρόχθιων κρατών, όπως στην περίπτωση της Συρίας και της Τουρκίας αναφορικά με τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη. Κύριοι στόχοι της εργασίας αυτής είναι να αποδείξει α) την πολιτική σημασία του ύδατος ως παράγοντα λανθάνουσας ισχύος και β) ότι τα κράτη για να αυξήσουν την ισχύ τους ή ακόμη και για να μη μεταβληθεί η ισχύουσα κατάστασή τους πράττουν με συγκεκριμένο πάντα τρόπο (εργαλειοποιώντας στοιχεία όπως η θρησκεία ή το εμπόριο) ,όπως επαληθεύεται, εάν εγκύψουμε στη θεωρία του πολιτικού ρεαλισμού. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρουσιάζουν μία μετάλλαξη στη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών τη τελευταία δεκαετία, η οποία προέκυψε από την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής αντίληψης για τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής. Το ζήτημα των υδάτων είναι θέμα επιβίωσης πια για το τουρκικό κράτος σε τέτοιο βαθμό, ώστε η στάση του να είναι υποβόσκουσα επιθετική με βλέψεις ανάπτυξης μίας Τουρκίας χαλιφατικού τύπου υπό τον μανδύα του φιλειρηνισμού και της οικονομικής αλληλεγγύης.