Οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις σε Ευρώπη & Ελλάδα

Abstract

Οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις απασχολούν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους σε Ευρώπη και Ελλάδα, ειδικά σε αυτή την περίοδο που διανύουμε, όπου η αβεβαιότητα είναι αυξημένη και οι εγγυήσεις για το μέλλον της εργασίας βρίσκονται υπό αίρεση. Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στον προσδιορισμό του περιεχομένου των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, την εξέλιξη του αντίστοιχου πλαισίου που διέπει τη λειτουργία τους σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και την ανάδειξη της μεταξύ τους σχέσης. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται η παραγωγική μέθοδος ανάλυσης, που ξεκινά από το γενικό και καταλήγει στο επιμέρους. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι ότι στο πέρασμα των δεκαετιών οι ευρωπαϊκές εργασιακές σχέσεις καθίστανται όλο και περισσότερο ευέλικτες, προσαρμοζόμενες στις διεθνείς οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Υπό τη συνεχή επίδραση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι επιμέρους ευρωπαϊκές αγορές εργασίας γίνονται πιο ελαστικές, πράγμα που ισχύει και για τη χώρα μας. Η ελληνική αγορά εργασίας παρουσιάζει ταυτίσεις αλλά και αποκλίσεις από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, οι οποίες είναι συνάρτηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο πεδίο της απασχόλησης συντάσσονται με τις διαχρονικές κατευθύνσεις της Ένωσης, διαμορφωμένες, όμως, υπό αυστηρότερες προϋποθέσεις.