Μια υπηρεσιοστρεφής προσέγγιση για την ανάπτυξη δικτυοκεντρικών πληροφοριακών συστημάτων υγείας

Abstract

Κύριος στόχος της παρούσης διδακτορικής διατριβής είναι η διατύπωση συγκεκριμένων αρχιτεκτονικών για την ανάπτυξη δικτυοκεντρικών πληροφοριακών συστημάτων υγείας που ακολουθούν την τεχνολογική εξέλιξη και χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες και κατάλληλες υποδομές. Τα δικτυοκεντρικά πληροφοριακά συστήματα υγείας που μελετώνται παρέχουν υπηρεσίες παροχής ιατρικής φροντίδας, στα πλαίσια μιας υγειονομικής περιφέρειας (health district). Ειδικότερα, περιγράφονται μεθοδολογίες ανάπτυξης πληροφοριακών συστημάτων ιατρικής φροντίδας που αποσκοπούν στην υποστήριξη και ολοκλήρωση των διαδικασιών παροχής ιατρικής φροντίδας, καθώς και στην παροχή ολοκληρωμένης ιατρικής πληροφορίας των ασθενών στους συμμετέχοντες φορείς. Οι διαδικασίες παροχής ιατρικής φροντίδας είναι στην ουσία ροές εργασίας (workflows) που εκτελούνται εντός ή διαπερνούν τους διάφορους φορείς μιας υγειονομικής περιφέρειας. Στην ανάλυση μεθοδολογιών ανάπτυξης συστημάτων ιατρικής φροντίδας χρησιμοποιείται η τεχνολογία ροής εργασίας (workflow technology) για την τυποποίηση και την υποστήριξη αυτών των διαδικασιών. Συγκεκριμένα, περιγράφονται αρχιτεκτονικές για την υλοποίηση πληροφοριακών συστημάτων υγείας, όπως παραδείγματος χάριν Ηλεκτρονικού Ιατρικού Φακέλου (Electronic Medical Record), όπου διαδικτυακές εφαρμογές έχουν αναπτυχθεί μέσω υπηρεσιών ιστού που με τη σειρά τους έχουν βασιστεί στην υπηρεσιοστρεφή αρχιτεκτονική. Η εκτέλεση των υπηρεσιών ιστού επιτρέπεται σε χρήστες που κατέχουν συγκεκριμένους ρόλους, ενώ η πρόσβαση στην ιατρική πληροφορία των ασθενών πραγματοποιείται μέσω μοντέλων, στα οποία οι ρόλοι λειτουργούν βάσει συγκεκριμένων δικαιωμάτων. Η έρευνα δεν περιορίζεται μόνο στην υλοποίηση Ηλεκτρονικών Ιατρικών Φακέλων, αλλά επεκτείνεται σε γενικότερα πληροφοριακά συστήματα που αναπτύσσονται με χρήση της υπηρεσιοστρεφούς αρχιτεκτονικής και διαφόρων άλλων τεχνολογιών και προτύπων. Η δικαιοδοσία πρόσβασης στην ιατρική πληροφορία είναι ένα ζήτημα που μελετάται ευρέως και αναλύεται λεπτομερώς στη συνέχεια της διδακτορικής διατριβής. Επομένως, η ασφάλεια των συστημάτων αποτελεί αντικείμενο μελέτης στα πλαίσια της διδακτορικής διατριβής και κατά κάποιο τρόπο ταυτίζεται με την ασφάλεια που παρέχεται από τις υπάρχουσες τοπικές πολιτικές ασφάλειας των συμμετεχόντων οργανισμών.