Η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας υπό το πρίσμα των

Abstract

Την τελευταία εικοσαετία του 20ου αιώνα συντελέστηκαν κοσμοϊστορικά γεγονότα, που κανένας αναλυτής η επιστήμονας μπορούσε να προβλέψει, τα οποία ανέδειξαν τις ΗΠΑ ως την μόνη συνεκτική παγκόσμια δύναμη και αφ’ ετέρου το ΝΑΤΟ ως νικητή του ψυχρού πολέμου και εγγυητή της ασφαλείας της Ευρώπης. Υπό το φως των νέων εξελίξεων, το ΝΑΤΟ επαναπροσδιόρισε την στρατηγική του με την ανάπτυξη της νέας στρατηγικής του ΝΑΤΟ, τη δημιουργία του προγράμματος «Σύμπραξη για την Ειρήνη», την διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, την υπογραφή της Ιδρυτικής Πράξης για αμοιβαίες σχέσεις συνεργασίας και ασφαλείας μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας και την ίδρυση του μονίμου κοινού Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Αντίστοιχα και τα κράτη μέλη της ΕΕ συνειδητοποίησαν ότι η οικονομική ολοκλήρωση δεν επιφέρει από μονή της και την πολιτική ολοκλήρωση, με αποτέλεσμα την αφύπνιση της ΔΕΕ με την προοπτική της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της ΕΕ(ΚΕΠΠΑ). Στην παρούσα διατριβή θα εξετασθεί η ανάπτυξη της ΚΕΠΠΑ και της ΕΠΑΑ, δηλαδή της ανάπτυξής τους, της δομής τους, των μέσων τους, της θεσμικής και επιχειρησιακής λειτουργίας τους, αλλά και των προοπτικών τους σε μία διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα τα μεγάλα και μικρά κράτη στην ΕΕ. Μέσα από την αναφορά και ανάλυση αυτών θα επιχειρηθεί μια προσέγγιση στους νέους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στους κόλπους της ΕΕ.