Παρακίνηση και κίνητρα στο εργασιακό περιβάλλον : μη χρηματικά κίνητρα: σύνδεση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας μιας επιχείρησης με την παροχή μη χρηματικών κινήτρων. Καταγραφή των σπουδαιότερων μη χρηματικών κινήτρων, όπως αναφέρονται στην πρόσφατη βιβλιογραφία και αρθρογραφία

Abstract

Η παρακίνηση των εργαζομένων αποτελεί ένα από τα πιο βασικά ζητήματα της διοίκησης ανθρωπίνων πόρων, αφού είναι στενά συνδεμένη με την ανθρώπινη συμπεριφορά και την απόδοση στο χώρο της οργάνωσης. Προσδιορίζει τις πιο κρίσιμες στάσεις των εργαζομένων ως προς την εργασία και τη δέσμευση στον οργανισμό (commitment). Στην εργασία αυτή, ύστερα από επισταμένη μελέτη της πρόσφατης διεθνούς αρθρογραφίας, καταλήγουμε συνοπτικά στα εξής συμπεράσματα: καθοριστικό στοιχείο της έννοιας της παρακίνησης αποτελούν τα κίνητρα , οι σταθερές χρηματικές αμοιβές, όπως είναι ο μισθός, αν και αποτελούν απαραίτητο στοιχείο της εργασίας, δεν παρακινούν, οι παράγοντες που παρακινούν και ενεργοποιούν για υψηλές επιδόσεις, είναι κυρίως στοιχεία που αφορούν την εσωτερική παρακίνηση (ψυχική ευχαρίστηση) του εργαζομένου, το ιδεώδης εσωτερικό κίνητρο είναι η ίδια η εργασία του ατόμου, δηλαδή το περιεχόμενο της εργασίας, που πρέπει να ικανοποιεί τον άνθρωπο που την ασκεί και να του δημιουργεί αισθήματα αυτοολοκλήρωσης, αναγνώρισης και δημιουργικότητας που είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες παρακίνησης.