Η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια : Κίνδυνοι και προτεραιότητες

Abstract

Η ενέργεια αποτελεί το φυσικό µέγεθος το οποίο έχει άµεση σχέση µε όλες τις αλλαγές που υφίστανται στο φυσικό κόσµο, απλή είτε πιο σύνθετη και σχετίζεται µε την εξέλιξη των ανθρώπων. Η παραγωγή ενέργειας αποτελεί την πιο γνωστή και κυριότερη χρήση των υδρογονανθράκων. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αποτελούν τα 2/3 της ενέργειας που χρησιµοπούµε, ενώ µαζί µε την καύση του άνθρακα ανέρχεται στο 90%. Άρρηκτη σχέση µε την ενέργεια, όµως, έχει και ο όρος της ενεργειακής ασφάλειας που συνίσταται στην επαρκή, προσιτή αλλά και οικολογική κάλυψη όλων των ενεργειακών απαιτήσεων. Το ζήτηµα της ασφάλειας αυτής της µορφής αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες σε ό,τι έχει να κάνει µε την χάραξη µιας ενεργειακής πολιτικής είτε εκείνη σχετίζεται µε ένα κράτος είτε µε µια περιφέρεια είτε ακόµα και µε ένα σύνολο κρατών. Η ικανότητα διασφάλισης αδιάλειπτης παροχής ενέργειας, είτε αυτό σχετίζεται µε τον ηλεκτρισµό είτε µε το φυσικό αέριο κλπ αποτελεί καθοριστικό κριτήριο µε στόχο την απρόσκοπτη δράση διαφοροποιηµένων ενεργειακών µηχανισµών όπου επικεντρώνεται στη σύγχρονη εποχή η τεχνολογικά εστιασµένη κοινωνία και οικονοµία. Στη σηµερινή εποχή, η ΕΕ σαν οργανισµός ο οποίος ενδιαφέρεται για την ευηµερία των ανθρώπων της από τη µια και διεκδικεί ρόλο στα διεθνή δρώµενα από την άλλη, έχει σαν κυριότερο σκοπό της την ενεργειακή ασφάλεια. Λόγω της τεράστιας έλλειψης ενεργειακών πηγών στην επικράτειά της, έχει άρρηκτη σχέση µε τις προµήθειες ενεργειακών πόρων από διάφορους εξωτερικούς φορείς. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η περίπτωση της Ρωσίας, που έχει υπέρ-επάρκεια ορυκτών καυσίµων και αποτελεί τον βασικότερο προµηθευτή της ΕΕ. Η προσφορά υδρογονανθράκων στην ΕΕ αποτελεί την κυριότερη παράµετρο της διαµόρφωσης του ΑΕΠ αυτής της χώρας. Η οικονοµία του εν λόγω κράτους έχει άµεση σχέση µε τις χρηµατοοικονοµικές σχέσεις της µε την ΕΕ. Υπάρχει, εποµένως, µια αλληλεξάρτηση ανάµεσα στην ΕΕ και σε αυτήν την χώρα.