Αλληλεπίδραση μεταξύ εικονικών χαρακτήρων με τη χρήση αληθοφανών πρακτόρων

Abstract

Η εμφάνιση και ραγδαία ανάπτυξη του τομέα των τρισδιάστατων γραφικών (3D graphics) επιτρέπει την δημιουργία αληθοφανών χαρακτήρων οι οποίοι μπορούν να κινούνται και να ομιλούν. Με τη χρήση νέων τεχνολογιών, όπως η καταγραφή κίνησης (motion capture), η κίνηση στον τρισδιάστατο χώρο (3D animation) και η αναγνώριση φωνής (speech recognition), η κίνηση των τρισδιάστατων χαρακτήρων και η χρήση διαλόγων φυσικής γλώσσας εκ μέρους τους έχει καταστεί δυνατή. Με την ανάπτυξη των παραπάνω τεχνολογιών, έχει αναδειχθεί και η σημασία της ανάπτυξης ενός υπολογιστικού μοντέλου που θα αναπαριστά όσο το δυνατόν πιστότερα την ανθρώπινη προσωπικότητα με σκοπό την ενσωμάτωση και τη χρήση του από τρισδιάστατους χαρακτήρες σε ψηφιακά παίγνια (digital games), σε προγράμματα Τεχνητής Νοημοσύνης (AI), καθώς και σε εφαρμογές αναπαράστασης της πραγματικότητας (simulations).1 Η ανθρώπινη προσωπικότητα, σαν μια ιδιαίτερα πολύπλοκη και όχι πλήρως αντικειμενικά αξιολογήσιμη δομή, δεν προσφέρεται για μια απόλυτα πιστή και έγκυρη ψηφιακή αναπαράσταση. Τόσο όσον αφορά τον ορισμό, όσο και τη δομή και την ερμηνεία, οι θεωρίες για την ανθρώπινη προσωπικότητα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Η πλήρης ψηφιοποίηση ενός από τα υπάρχοντα μοντέλα προσωπικότητας αναμφίβολα ενέχει και πολλές ad-hoc παραδοχές κατά την ανάπτυξη του μοντέλου, οι οποίες θα πρέπει να καλύψουν ασάφειες αλλά και να επιλύσουν πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν κατά τη μεταφορά του μοντέλου από τη θεωρία στην πρακτική εφαρμογή του στα πλαίσια (και με τους περιορισμούς) ενός ηλεκτρονικού προγράμματος. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η παρουσίαση και ανάπτυξη ενός απλού μοντέλου προσωπικότητας αληθοφανών πρακτόρων, το οποίο επιτρέπει την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε πράκτορες που μπορούν να είναι ενσωματωμένοι σε τρισδιάστατους εικονικούς χαρακτήρες. Το μοντέλο αυτό περιλαμβάνει τις έννοιες της Προσωπικότητας, των Συναισθημάτων και των Πράξεων. Για να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν ευρύτερη χρήση και γενίκευση της χρησιμότητας του μοντέλου, οι Πράξεις μπορούν να οριστούν από τον προγραμματιστή που το χρησιμοποιεί, ούτως ώστε να μπορούν να ορίζονται οι κατάλληλες πράξεις για κάθε περιβάλλον εφαρμογής όπου θα χρησιμοποιείται το μοντέλο.