Τρομοκρατία και όπλα μαζικής καταστροφής

Abstract

Η τρομοκρατία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως, αλλά δεν έχει καθοριστεί επακριβώς. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία δεν παρέχει ένα γενικά αποδεκτό ορισμό του όρου. Η τρομοκρατία είναι ένα φαινόμενο καθαρά ιδεολογικό. Τα άτομα και οι ομάδες καταφεύγουν στην τρομοκρατία, επειδή έχουν ένα πολιτικό ή θρησκευτικό όραμα για το μέλλον, που δεν πιστεύουν ότι, θα υλοποιηθεί χωρίς τη χρήση βίας. Στα χρόνια μετά το Ψυχρό Πόλεμο, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον κίνδυνο τρομοκρατικών ενεργειών, λόγω της χρήσης (ή απειλής χρήσης) χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών όπλων (ΧΒΡΠ), γεγονός που είχε αντίκτυπο σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και διεθνώς. Αρκετοί παράγοντες, όπως η διάδοση των τεχνολογιών και υλικών (ΧΒΡΠ), τα ανησυχητικά αποτελέσματα της κρατικής και διεθνούς τρομοκρατίας και η δυσοίωνη τάση των μεν συγκριτικά λιγότερων, αλλά υψηλότερων σε ποσοστό ανθρώπινων απωλειών τρομοκρατικών επιθέσεων, έχουν οδηγήσει στη δημιουργία ενός νέου και απαιτητικού περιβάλλοντος ασφαλείας. Ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκουν, όλες οι τρομοκρατικές ομάδες πρέπει να λάβουν μια συνειδητή απόφαση για να καταφύγουν στα όπλα μαζικής καταστροφής, είτε είναι χημικά, είτε είναι βιολογικά, ραδιολογικά ή πυρηνικά. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να αναλυθεί σε επιμέρους στάδια, αλλά περιλαμβάνει πάντα μια αξιολόγηση για το κατά πόσο καλά θα μπορέσει μια τρομοκρατική ενέργεια, ανεξάρτητα από τον τύπο της, να προωθήσει τόσο τους στρατηγικούς στόχους της οργάνωσης ή των ατόμων, όσο και να είναι τεχνικά βιώσιμη.