Η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα και η επιρροή της στην διοίκηση των νοσοκομείων του ΕΣΥ

Abstract

Η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα θεμελιώθηκε, με βάση τα πρότυπα που ίσχυαν στις αρχές του 19ου αιώνα, κατά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με κύρια χαρακτηριστικά της την γραφειοκρατική οργάνωση, την ιεραρχική δομή και τον συγκεντρωτισμό. Από τότε μέχρι σήμερα, οι προσπάθειες για βελτίωση και εκσυγχρονισμό του συστήματος δεν έλειψαν, άλλες φορές λιγότερο και άλλες πάλι φορές περισσότερο σοβαρές και επιτυχημένες. Παρ' όλα αυτά, είναι κοινά αποδεκτό, τόσο από τους ειδικούς, όσο και από τις κυβερνήσεις, πως η δημόσια διοίκηση είναι ο μεγάλος ασθενής, γεγονός που τους υποχρεώνει πάντα να ασχολούνται μαζί της. Αναπόσπαστο μέρος της, είναι και ο τομέας της υγείας και ειδικά τα νοσοκομεία. Τα οποία από τα πρώτα χρόνια της θέσπισης τους, επηρεάστηκαν στο σύνολο τους, από τα σοβαρά προβλήματα που ταλαιπωρούσαν την δημόσια διοίκηση. Συγκεκριμένα, προβλήματα όπως η γραφειοκρατία, το φακελάκι, το μέσον για ένα κρεβάτι, τα ράντζα, η αποκέντρωση των υπηρεσιών και η στελέχωση τους με ικανά άτομα, υπήρξαν και εξακολουθούν να υφίστανται, παρά τις αξιόλογες προσπάθειες που έχουν μέχρι σήμερα επιχειρηθεί, όπως το νομοσχέδιο Δοξιάδη και ο Νόμος 2889/2001. Επιπλέον η διοίκηση των νοσοκομείων, ο ρόλος της μονιμότητας και η επίδραση των συνδικαλιστικών οργανώσεων στον τομέα της υγείας, αποτελούν και θα αποτελούν, τομείς που απαιτούν ιδιαίτερη έρευνα και συζήτηση. Η άρση των προβλημάτων αυτών προϋποθέτει προγραμματισμό, σχεδιασμό, οργάνωση και ορθή διαχείριση του συστήματος υγείας ως προς την διοίκηση και την στελέχωση του, την εκπαίδευση και την χρήση των νέων τεχνολογιών. Πάνω από όλα όμως, απαιτείται τόλμη και αποφασιστικότητας, από όλες τις πλευρές, για να επιτευχθεί πραγματικός εκσυγχρονισμός.