Η μεταβλητότητα των βήτα των μετοχών και των χαρτοφυλακίων

Abstract

Η διαχρονική αστάθεια των συντελεστών των υποδειγμάτων αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα τόσο στην επιστημονική βιβλιογραφία, όσο και στην εμπειρική ανάλυση. Η παρούσα εργασία εξετάζει το βαθμό συσχέτισης μεταξύ της μεταβλητότητας των συντελεστών beta (συστηματικού κινδύνου) των μεμονωμένων μετοχών και τη μεταβλητότητά τους σε μετοχικά χαρτοφυλάκια, για τις αγορές του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας, για την περίοδο 1993-2013 με τη χρήση μηνιαίων δεδομένων. Για την εμπειρική ανάλυση ακολουθήθηκε η μεθοδολογία των Sil, Obi και Choi (2011), για χαρτοφυλάκια που διαρθρώθηκαν βάσει της τυπικής απόκλισης των συντελεστών beta των μεμονωμένων μετοχών και του μεγέθους, όπως εκφράζεται από τη χρηματιστηριακή αξία των μετοχών. Τα χαρτοφυλάκια διαρθρώθηκαν σε τεταρτημόρια και από τα αποτελέσματα διαπιστώνεται ότι οι μετοχές που παρουσιάζουν χαμηλή (υψηλή) μεταβλητότητα του συντελεστή beta, έχουν μικρό (μεγάλο) συντελεστή beta, ενώ η μεταβλητότητα του συντελεστή beta για το χαρτοφυλάκιο στο πρώτο τεταρτημόριο, παρουσιάζει μικρότερη μεταβλητότητα από τα υπόλοιπα. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο συστηματικός κίνδυνος σε ένα χαρτοφυλάκιο μπορεί να περιοριστεί με την προσθήκη μετοχών με χαμηλούς συντελεστές beta. Όσον αφορά το μέγεθος, οι μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης παρουσιάζουν αυξημένη αστάθεια των συντελεστών beta, ενισχύοντας την αβεβαιότητα για τις μελλοντικές αποδόσεις, σε αντίθεση με τις μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης.