Predictable elements in stock returns

Abstract

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εξετάσει εάν (και κατά πόσο) υπάρχουν ‘Predictable Elements’ στις διακυμάνσεις των τιμών των μετοχών. Ένα τέτοιο εύρημα θα ήταν χρήσιμο, όχι μόνο στην καλύτερη διαχείριση των χαρτοφυλακίων από ιδιώτες, αλλά και στην ορθότερη χάραξη επενδυτικής στρατηγικής από τους διαχειριστές Αμοιβαίων Κεφαλαίων. Από την άλλη πλευρά, σε θεωρητικό επίπεδο, το ενδιαφέρον παραμένει έντονο για τον καθορισμό ενός μοντέλου που θα είναι ευαίσθητο στα σήματα που στέλνει η αγορά (όσον αφορά στην αλλαγή της τάσης που είχε μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο). Να λειτουργεί δηλαδή ως ‘διακόπτης’, που θα ενημερώνει έγκαιρα (και σχετικά αξιόπιστα) για την μεταβολή κατεύθυνσης της πορείας του Γενικού Δείκτη ενός Χρηματιστηρίου. Η ζήτηση για ένα τέτοιο υπόδειγμα αυξήθηκε και μετά από τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις, αλλά και μετά από τον «Μαύρο Οκτώβρη» του 1987, που οδήγησε σε ανισορροπία τις αγορές χρήματος. Ένας σημαντικός αριθμός ερευνών που έχουν ήδη γίνει, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για τις (υπέρ) - αποδόσεις των μετοχών μπορούμε (ως ένα βαθμό) να έχουμε προβλέψεις, παρακολουθώντας ορισμένες μακροοικονομικές παραμέτρους. Παράλληλα, είναι γνωστά τα αποτελέσματα που δείχνουν ότι υπάρχει μια μορφή εποχικότητας (το, από πολλούς αποδεκτό, January effect). Σε μια πρόσφατη μελέτη τους οι Clare, Psaradakis and Thomas (1995), κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι αποδόσεις του FTSE τείνουν να γίνονται θετικές τον Ιανουάριο (αναμενόμενο) και τον Απρίλιο, σε μικρότερο βαθμό τον Δεκέμβριο, ενώ τον Σεπτέμβριο ακολουθούν πτωτική πορεία. Η συγκεκριμένη εργασία κινείται σε δύο κατευθύνσεις: την 'A-Theoretical Analysis’ και την ‘Fundamental Analysis’.