Συγχωνεύσεις και εξαγορές στον τραπεζικό τομέα

Abstract

Ο τραπεζικός τομέας στην Ελλάδα έχει δεχθεί σημαντικές αναδιαμορφώσεις τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα, η εκδήλωση της χρηματοοικονομικής κρίσης απείλησε έντονα τη βιωσιμότητα των τραπεζών. Επόμενο ήταν να ακολουθήσει μια περίοδος ζωτικών αλλαγών και ένας μεγάλος αριθμός Σ&Ε να πραγματοποιηθεί από τα ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα. Κύριος σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση της πολιτικής των Σ&Ε σαν τρόπο ενίσχυσης της ανταγωνιστικής θέσης μιας επιχειρηματικής οντότητας, και κυρίως ενός τραπεζικού ιδρύματος. Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης ανάλυσης επιμερίζεται σε τέσσερις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα προσεγγίζεται θεωρητικά η στρατηγική των Σ&Ε. Στη δεύτερη ενότητα, γίνεται αναφορά στα κύματα Σ&Ε που έχουν παρατηρηθεί στο διάβα των δεκαετιών και αναλύεται ο ελληνικός τραπεζικός τομέας και οι εξελίξεις που σημειώνονται σε αυτόν μέχρι την κατάληξη του σε τέσσερις μεγάλους συστημικούς πυλώνες. Στην τρίτη ενότητα, αναφέρονται οι μέθοδοι αξιολόγησης μίας συγχώνευσης δίνοντας έμφαση στη λογιστική μέθοδο. Στην τελευταία ενότητα μελετάται η περίπτωση της συγχώνευσης με απορρόφηση της Alpha Bank με την Εμπορική Τράπεζα. Γίνεται φανερό ότι η συγχώνευση βελτίωσε τους δείκτες των τραπεζών από πλευράς αποδοτικότητας, ρευστότητας και ποιότητας ενεργητικού και συνέβαλλε στην βιωσιμότητα της ενιαίας τράπεζας. Η στρατηγική της συγχώνευσης δεν ήταν εφικτό να καταπολεμήσει τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης στα αποτελέσματα της τράπεζας, όμως η επιτυχία της έγκειται στην εμφανή μείωση των δυσμενών αποτελεσμάτων, με τη δημιουργία σημαντικών συνεργιών. Τέλος, με βάση τη μελέτη για το συστηματικό κίνδυνο της μετοχής, φαίνεται ότι αυτός μειώθηκε μετά τη συγχώνευση, κάτι το οποίο αποδίδεται στο συντηρητικό ακόμα επενδυτικού κοινό ως προς την πορεία της πρόσφατης συγχώνευσης επηρεαζόμενο από την αστάθεια της οικονομίας.