Ιδιωτικοποιήσεις και οργανωσιακή κουλτούρα

Abstract

Μία από τις στρατηγικές που επανέρχονται στο προσκήνιο, με ευρεία μάλιστα εφαρμογή, είναι και οι ιδιωτικοποιήσεις. Τα κράτη σε μια μεγάλη προσπάθεια να βρουν τρόπους να αυξήσουν την ρευστότητά τους για να αντιμετωπίσουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες αποπληρωμής των δανειακών τους -και όχι μόνο- υποχρεώσεων καταφεύγουν στην στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο της να μελετήσει την συγκεκριμένη στρατηγική, δεδομένων των συναφών εξελίξεων στο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Αρχικά, παρουσιάζεται η θεωρητική προσέγγιση των ιδιωτικοποιήσεων και στην συνέχεια γίνεται μια ιστορική αναδρομή, με παράλληλη αναφορά στους στόχους που έχει θέσει το ελληνικό κράτος για το μέλλον. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται μέσα από έρευνες που έχουν γίνει, τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό, με σκοπό να διαπιστώσουμε αν αυτά επιβεβαιώνουν την θεωρία. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι επιπτώσεις της εφαρμογής της συγκεκριμένης στρατηγικής στον ανθρώπινο παράγοντα και την απασχόληση, καθώς το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται στους εργαζομένους, είναι το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν αυτοί που αντιτίθενται στις ιδιωτικοποιήσεις. Όταν όμως μια επιχείρηση περνάει από τα χέρια του δημόσιου σε αυτά του ιδιωτικού τομέα κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή μιας διαδικασίας αλλαγής, ώστε να αυξήσει την αποτελεσματικότητά της. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά σημεία της διοίκησης αλλαγών που πρέπει να γνωρίζει και να ακολουθήσει η διοίκηση της επιχείρησης, ώστε να εφαρμόσει επιτυχημένα και με το μικρότερο δυνατό κόστος την αλλαγή. Η σημαντικότερη ωστόσο αλλαγή, είναι η αλλαγή της εταιρικής κουλτούρας, δεδομένης της καθοριστικής σημασίας της στην επιτυχία των οργανισμών. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η οργανωσιακή κουλτούρα και τα στοιχεία που την απαρτίζουν, η σημασία της για τις επιχειρήσεις, ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώνεται και οι διάφορες τυπολογίες που υπάρχουν. Τέλος, αναλύεται η διαδικασία μέσω της οποίας μπορεί να αλλάξει η κουλτούρα ενός οργανισμού, ενώ γίνεται βεβαίως αναφορά και σε συγκεκριμένες πρακτικές που πρέπει να εφαρμοστούν στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις. Το τελευταίο κεφάλαιο αφορά το πρακτικό κομμάτι της εργασίας, το οποίο παρουσιάζει την έρευνα που έγινε σε επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό καθεστώς ιδιωτικοποίησης και σκοπό της έχει να εξετάσει την στάση των εργαζομένων απέναντι σε αυτή την στρατηγική. Στο έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζονται η μεθοδολογία, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυσή τους.