Η εμπορική σχέση Κίνας - Ευρώπης και η εξέλιξη της διακίνησης ε/κ κατά την περίοδο 2006-2011: η περίπτωση του Πειραιά

Abstract

Τα 20 προηγούμενα χρόνια έγιναν μάρτυρες μίας μεγάλης αλλαγής στην Κινεζική οικονομία και το ρόλο της στο Παγκόσμιο Εμπορικό Ισοζύγιο. Η Κίνα από μία καθαρά αγροτική οικονομία έφτασε να είναι μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές δυνάμεις. Το άφθονο και φτηνό εργατικό δυναμικό, οι άφθονοι φυσικοί και πλουτοπαραγωγικοί πόροι της χώρας, η πλεονεκτικότατη γεωγραφική της θέση και πρόσβαση στον υπόλοιπο κόσμο και ο προσεκτικός προγραμματισμός της οικονομίας της μέσω πολιτικών 5ετούς πλάνου, δημιούργησαν την υποδομή για την οικονομική εξάπλωση της Κίνας. Πρόκειται αναμφίβολα για έναν παγκόσμιο ρυθμιστή του Εμπορίου. Τούτη η πρωτοφανής βλάστηση της Κινεζικής οικονομίας συμπίπτει μακροπρόθεσμα και με την ανάγκη που θα προκύψει για να αποκτήσει εξίσου κυρίαρχο ρόλο και στις Εισαγωγές. Στόχος είναι, μέσα από μία συγκριτική στατιστική μελέτη των δεδομένων να αποδειχθεί ότι το λιμάνι του Πειραιά, και μεγαλύτερο της ανατολικής Μεσογείου, αποτέλεσε πολύ δυνατό σύνδεσμο στην εμπορική σχέση Ασίας Ευρώπης. Στη συγκεκριμένη έρευνα επίκεντρο είναι η μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων δια θαλάσσης, όπως καταγράφηκε στην Κίνα και την Ευρώπη κατά την περίοδο 2007 - 2011. Πιο συγκεκριμένα, θα μετρηθεί και ο όγκος ε/κ κινεζικής προέλευσης με προορισμό το λιμάνι του Πειραιά και αντίστροφα, κατά την περίοδο 2007~2011. Ακόμη πιο συγκεκριμένα, στο διάστημα 2007 - 2011 τεράστιο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν οι απόπειρες σύσφιξης της εμπορικής σχέσης Κίνας και Ευρώπης. Θα γίνει σαφώς μία εμπεριστατωμένη αξιολόγηση στις τιμές που θα προκύψουν, και έπειτα στους παράγοντες που τις έχουν επηρεάσει θετικά ή αρνητικά.