Προσομοίωση ακραίων καταστάσεων τραπεζών: θεωρητική & εμπειρική διερεύνηση

Abstract

Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις ασκήσεις προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων των τραπεζών, ως μία τεχνική διαχείρισης κινδύνου για τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Στο θεωρητικό μέρος της παρούσας μελέτης γίνεται καταγραφή των βασικών μεθόδων και αρχών βάση των οποίων διεξάγονται οι ασκήσεις καθώς και μία πρώτη αναφορά στις αδυναμίες της εν λόγω τεχνικής. Στο εμπειρικό μέρος αναλύεται διεξοδικά η στατική φύση των ασκήσεων και ένεκα αυτής η αδυναμία τους να αποτυπώσουν τις επιδράσεις αναδράσεως που δημιουργούνται μεταξύ του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας. Στη συνέχεια της μελέτης γίνεται μία προσπάθεια εκτίμησης των επιδράσεων αναδράσεως, ενώ διεξάγεται και μία ανάλυση ευαισθησίας με σκοπό να παρατηρηθεί η ένταση των επιδράσεων αυτών και οι επισφάλειες που δημιουργούν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, για διαφορετικά επίπεδα σφοδρότητας του αρχικού σεναρίου. Το τελευταίο μέρος της παρούσας διατριβής εξετάζει το πληροφοριακό περιεχόμενο των ασκήσεων προσομοίωσης των τραπεζών όπως αυτό αποτιμάται από τις χρηματοοικονομικές αγορές.