Η ηλεκτρονικά καταρτιζόμενη σύμβαση

Abstract

Τα θέματα του Ηλεκτρονικού Εμπορίου στην ΕΕ ρυθμίζονται από την Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000 για ορισμένες πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου στην εσωτερική αγορά (Οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο). Το προεδρικό διάταγμα 131/2003, σύμφωνα με τη νομοθετική εξουσιοδότηση του Ν.1338/1983, προσαρμόζει το ελληνικό δίκαιο προς την Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις νομικές πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου. Συγκεκριμένα, η Οδηγία 2000/31/ΕΚ ρυθμίζει θέματα που αφορούν την εγκατάσταση των φορέων παροχής υπηρεσιών, τις εμπορικές επικοινωνίες, τη σύναψη συμβάσεων με ηλεκτρονικά μέσα, την ευθύνη των μεσαζόντων, τους κώδικες δεοντολογίας, τον εξώδικο διακανονισμό των διαφορών, τα μέσα έννομης προστασίας και τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών, ενώ το ΠΔ 131/2003 προσαρμόζει το ελληνικό δίκαιο προς την Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά και ορίζει το Υπουργείο Ανάπτυξης ως αρμόδιο φορέα για τον έλεγχο της αποτελεσματικής εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος και για την πληροφόρηση και την επικοινωνία με τις αντίστοιχες αρμόδιες αρχές των λοιπών κρατών μελών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σκοπός της μεταπτυχιακής αυτής διατριβής είναι να εστιάσει και να παρουσιάσει το τρίτο τμήμα της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ του ηλεκτρονικού εμπορίου, που αναφέρεται στη μεταχείριση και σύναψη των ηλεκτρονικών συμβάσεων (Άρθρο 9, Άρθρο 10, Άρθρο 11) καθώς και στο τρίτο τμήμα του ΠΔ 131/2003 (Άρθρο 8, Άρθρο 9, Άρθρο 10) για την κατάρτιση και σύναψη των ηλεκτρονικών συμβάσεων καθώς και διάφορους άλλους νόμους, κανονισμούς, οδηγίες και αστικό κώδικα (αναφέρονται παρακάτω) που έχουν σχέση με τη σύναψη συμβάσεων μέσα από το διαδίκτυο και όλα τα επακόλουθά της. Η κατάρτιση συμβάσεων στο διαδίκτυο αποτελεί τον κανόνα σύναψης των σύγχρονων συμβάσεων. Μάλιστα η οδηγία προωθεί την προστασία των συμβάσεων και μέσω αυτού του τρόπου σύναψής τους είναι δυνατή η υπέρβαση τυχόν οικονομικών αλλά και αντικειμενικών δυσκολιών οφειλόμενων στην απόσταση που χωρίζει τα συμβαλλόμενα μέρη, καθώς και στη δυσχέρεια φυσικής παρουσίας τους κατά τη σύναψη.