Εναλλακτικές μορφές χρηματοδοτήσεως ναυτιλιακών επιχειρήσεων

Abstract

Έχουν υπάρξει πολλές θεωρητικές και εμπειρικές μελέτες όσον αφορά την χρηματοοικονομική μόχλευση των επιχειρήσεων. Πολλές εμπειρικές εργασίες έχουν δείξει ότι αρκετές επιχειρήσεις έχουν χαμηλό βαθμό χρηματοοικονομικής μόχλευσης. Οι κύριες θεωρίες αναφέρουν ότι η διαθεσιμότητα επιπλέον κεφαλαίων, για την χρησιμοποίηση αυτών σε καινούργιες επενδυτικές προτάσεις εξαρτώνται αποκλειστικά από τον κίνδυνο των μελλοντικών ταμιακών ροών των επενδυτικών αυτών προτάσεων. Σκοπός της εργασίας αυτής, είναι να εξετάσει το βαθμό που οι επιχειρήσεις που απασχολούνται στο ναυτιλιακό τομέα χρησιμοποιούν δανειακά κεφάλαια, και ποια είναι η πηγή αυτών των κεφαλαίων. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι επιχειρήσεις που έχουν πρόσβαση σε αγορές χρήματος όπως οι αγορές ομολόγων και τα χρηματιστήρια έχουν πολύ καλύτερους βαθμούς χρηματοοικονομικής μόχλευσης (περίπου 40% μεγαλύτερο χρέος). Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι Ναυτιλιακές εταιρείες έχουν ως βάση άντλησης των κεφαλαίων τους το ελληνικό και διεθνές τραπεζικό σύστημα.