Συσχέτιση καινοτομίας και διαχειρίσεως γνώσεως : ο ρόλος της διάχυσης γνώσεως στην καινοτομία των επιχειρήσεων

Abstract

Η συγκεκριμένη διδακτορική διατριβή ερευνά τη σχέση που έχει η διαχείριση της γνώσης με την καινοτομία και πιο εξειδικευμένα το ρόλο της διαδικασίας διάχυσης γνώσης στην καινοτομία των επιχειρήσεων. Η διαδικασία διάχυσης γνώσης αποτελείται από τις υποδιαδικασίες της απόκτησης και μετάδοσης της γνώσης. Ένας από τους κυριότερους σκοπούς της διαχείρισης γνώσης είναι να διευκολύνει και να ενθαρρύνει τη διάχυση της γνώσης μεταξύ των ατόμων, των ομάδων και των οργανωσιακών μονάδων. Πρόσφατες έρευνες τονίζουν τη σημασία της διάχυσης γνώσης και κατ΄επέκταση τη σημασία της διαχείρισης γνώσης στην καινοτομία των επιχειρήσεων, παρέχοντας τη βάση για ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επειδή, η διάχυση της γνώσης στους οργανισμούς δεν επιτυγχάνεται εύκολα έχει υποστηριχθεί ένας αριθμός εννοιών, για να διερευνήσει κάποιες δυσκολίες, όπως είναι οι εσωτερικές δυσκολίες μετάδοσης της γνώσης, τα προβλήματα που υπάρχουν στη διάχυση της γνώσης και διάφορα άλλα εμπόδια μεταφοράς της γνώσης και μετάδοσης βέλτιστων πρακτικών μέσα στις επιχειρήσεις. Λίγες είναι οι εμπειρικές μελέτες που προσπάθησαν να ασχοληθούν με το μηχανισμό διάχυσης της γνώσης;, καθώς επίσης και στις επιδράσεις που έχει στην καινοτομία των επιχειρήσεων. Γι’ αυτό το λόγο η μελέτη αυτή επιθυμεί να προάγει την κατανόησή μας στους καθοριστικούς παράγοντες και επιδράσεις της διάχυσης γνώσης στους οργανισμούς και στο πώς αυτή η διαδικασία διάχυσης γνώσης μπορεί να επιδράσει καταλυτικά στην καινοτομία των οργανισμών.