Σύγχρονες τάσεις υλοποίησης συστημάτων ERP σε μονάδες παραγωγής

Abstract

Η εργασία πραγματεύεται τον στρατηγικό ρόλο των Συστημάτων Διαχείρισης Επιχειρησιακών Πόρων (ERP) στον ψηφιακό μετασχηματισμό των σύγχρονων παραγωγικών μονάδων, με έμφαση στις πολυεθνικές επιχειρήσεις με παραγωγικές μονάδες και συγκριτική ανάλυση με διεθνείς πρακτικές. Αρχικά, παρουσιάζεται η θεωρητική θεμελίωση των ERP ως ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων, τα οποία ενσωματώνουν επιχειρησιακές λειτουργίες και βέλτιστες πρακτικές, προσφέροντας ενιαίο οικοσύστημα πληροφόρησης και αυτοματοποίησης διαδικασιών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μετάβαση των ERP από εργαλεία διαχείρισης δεδομένων σε πλατφόρμες ψηφιακού μετασχηματισμού, αξιοποιώντας τεχνολογίες cloud, τεχνητή νοημοσύνη, IoT και προηγμένη αναλυτική. Ακολουθεί αναλυτική επισκόπηση της εξέλιξης των ERP – από τα αρχικά MRP/MRP II, στο ERP II και τα σύγχρονα Cloud ERP – και εξετάζεται η ελληνική αγορά, όπου συνυπάρχουν εγχώριες και διεθνείς λύσεις με διαφορετικά επίπεδα λειτουργικότητας και εξειδίκευσης. Επισημαίνονται τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί των ελληνικών ERP (τοπική εξειδίκευση, περιορισμένο εύρος λειτουργιών) έναντι των διεθνών συστημάτων (εκτεταμένη ολοκλήρωση, υψηλό κόστος). Παρουσιάζονται οι σύγχρονες τάσεις, όπως η ενσωμάτωση BI, AI, IoT, blockchain και mobile εφαρμογών, με στόχο την προγνωστική ανάλυση, τη βιωσιμότητα (ESG) και την αυτοματοποίηση παραγωγικών διαδικασιών. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδίδεται στον κύκλο ζωής των έργων ERP (υιοθέτηση, απόκτηση, υλοποίηση, χρήση/συντήρηση, εξέλιξη, απόσυρση) και στις στρατηγικές υλοποίησης (big bang, phased, parallel, pilot, hybrid), υπογραμμίζοντας τη σημασία της προσαρμογής σε οργανωτικά χαρακτηριστικά και στόχους. Αναλύονται οι κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας (διοικητική υποστήριξη, σαφείς στόχοι, αφοσιωμένη ομάδα, διαχείριση αλλαγής, εκπαίδευση χρηστών, ορθή επιλογή συστήματος, βελτιστοποίηση διαδικασιών) και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις στη φάση της υλοποίησης και ολοκλήρωσης των ERP. Η εμπειρική ανάλυση βασίζεται σε τέσσερις μελέτες περίπτωσης (παραγωγή πλαστικών, μετάλλων, αλεύρων και ελαστικών), οι οποίες καλύπτουν διαφορετικά επίπεδα ψηφιακής ωριμότητας, στρατηγικές προσέγγισης και τεχνολογικές δυνατότητες. Η σύγκριση αναδεικνύει πως οι επιχειρήσεις με σαφή στρατηγική ψηφιοποίησης, επένδυση στην τεχνολογία και ευθυγράμμιση του ERP με τους επιχειρησιακούς στόχους επιτυγχάνουν υψηλότερη αποδοτικότητα, ευελιξία και ανταγωνιστικότητα. Επιπρόσθετα, διαπιστώνεται ότι η επιτυχία ενός έργου ERP εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα, τη δέσμευση και την υποστήριξη της ομάδας υλοποίησης. Τέλος, η διατριβή καταλήγει ότι το μέλλον των ERP συστημάτων διαγράφεται ως μια μετάβαση προς αυτόνομα, γνωσιακά και βιώσιμα οικοσυστήματα, τα οποία ενσωματώνουν τεχνολογίες αιχμής, υποστηρίζουν τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων και μετασχηματίζουν θεμελιωδώς τις παραγωγικές μονάδες σε ψηφιακά ανθεκτικούς και καινοτόμους οργανισμούς.