Στρατηγικές ψηφιακού μετασχηματισμού στην εποχή του Industry 4.0 : η χρήση μεθοδολογιών Agile

Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Ψηφιακός μετασχηματισμός ; Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση ; Agile ; Μηχανική μάθηση ; Τεχνητή νοημοσύνη ; Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT) ; Ψηφιακή μεταρρύθμιση οργανώσεων ; Οργανωσιακή αλλαγή ; Ψηφιακή στρατηγική ; Καινοτομία ; Πολλαπλές μελέτες περίπτωσης ; Διαχείριση έργωνΠερίληψη
Η διπλωματική εργασία εξετάζει τον ρόλο της τεχνολογίας και του ψηφιακού
μετασχηματισμού (Digital Transformation) στις επιχειρήσεις, με έμφαση στη μετάβαση
μεγάλων οργανισμών σε Agile μεθοδολογίες. Αναλύει θεωρητικά την έννοια και τις
μορφές του ψηφιακού μετασχηματισμού (πελατειακή εμπειρία, επιχειρησιακές
διαδικασίες, επιχειρηματικά μοντέλα), τις επιδράσεις και την ψηφιακή ωριμότητα των
οργανισμών, καθώς και τις δυσχέρειες (αντίσταση στην αλλαγή, έλλειψη δεξιοτήτων,
ρίσκα αυτοματοποίησης). Επιπλέον, παρουσιάζει τις κύριες νέες τεχνολογίες (AI, IoT,
blockchain, VR/AR) και το πλαίσιο Industry 4.0.
Μεθοδολογικά, η έρευνα ακολουθεί ποιοτική προσέγγιση και συγκριτική ανάλυση
τριών case studies σε βιομηχανικό περιβάλλον: (1) σύστημα αναγνώρισης τύπου
βωξίτη (AI + IoT, Waterfall υλοποίηση), (2) Data Management System (κεντρική
αποθήκη δεδομένων, hybrid προσέγγιση), και (3) μοντέλο πρόβλεψης εγκλωβισμένης
σόδας (ML, Agile υλοποίηση).
Η χρήση του θεωρητικού πλαισίου Pettigrew (content–process–context–time)
υποστήριξε την ανάλυση της αλλαγής. Συλλογή δεδομένων έγινε μέσω συνεντεύξεων,
εταιρικών εγγράφων και συμμετοχικής παρατήρησης.
Κύρια ευρήματα:
- Ο ψηφιακός μετασχηματισμός βελτιώνει αποδοτικότητα, ποιότητα και
δυνατότητα νέων επιχειρηματικών μοντέλων.
- Η επιλογή μεθοδολογίας πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τη φύση του έργου:
hardware/OT έργα τείνουν σε Waterfall αρχικά, data/ML έργα αποκομίζουν
οφέλη από Agile, ενώ hybrid προσεγγίσεις λειτουργούν σε σύνθετα σενάρια.
- Κρίσιμες παράμετροι επιτυχίας είναι η εμπλοκή των end‐users, η εκπαίδευση
/ upskilling, η ηγετική στήριξη και η ισχυρή διαχείριση δεδομένων (data
governance, ενιαία αποθήκη).
- Agile μεθοδολογίες προσφέρουν ταχύτερη απόδοση αξίας και μείωση ρίσκου
σε έργα με αβεβαιότητα (γρήγορα sprints, συνεχές feedback, UAT).
- Κύρια ρίσκα: αλλαγή scope, καθυστερήσεις procurement/installation, έλλειψη
ψηφιακών δεξιοτήτων, θέματα ασφάλειας και ψηφιακού αποκλεισμού.
Συμπέρασμα:
Η τεχνολογία και οι Agile πρακτικές αποτελούν κρίσιμα εργαλεία για την
ανταγωνιστικότητα στο πλαίσιο του Industry 4.0· όμως η επιτυχής υιοθέτηση απαιτεί
στρατηγικό σχεδιασμό, κατάλληλη μεθοδολογία ανά τύπο έργου, επένδυση σε
ανθρώπινο κεφάλαιο και στιβαρή διαχείριση δεδομένων και ρίσκων.


