Neobanks vs. παραδοσιακές τράπεζες : ποιο μοντέλο είναι βιώσιμο μακροπρόθεσμα

Abstract

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη δυναμική μεταξύ neobanks και παραδοσιακών τραπεζών, εστιάζοντας στην οικονομική τους απόδοση, την εμπιστοσύνη των καταναλωτών, τις στρατηγικές ανταγωνισμού–συνεργασίας και τις παγκόσμιες τάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον του τραπεζικού οικοσυστήματος. Η μελέτη βασίζεται αποκλειστικά σε δευτερογενή δεδομένα από επιστημονικά άρθρα και έγγραφα πολιτικής, ακολουθώντας θεωρητική–συγκριτική μεθοδολογία. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι neobanks υπερέχουν σε κόστη, ταχύτητα απόκτησης πελατών και τεχνολογική καινοτομία, ενώ οι παραδοσιακές τράπεζες διατηρούν πλεονεκτήματα σε κεφαλαιακή επάρκεια, ρευστότητα και σταθερότητα, ειδικά σε περιόδους κρίσεων. Η ανάλυση εμπιστοσύνης καταδεικνύει ότι οι νεότερες γενιές προτιμούν ψηφιακές εμπειρίες και χαμηλά κόστη, ενώ οι μεγαλύτερες ηλικίες εστιάζουν στη ρυθμιστική αξιοπιστία και τη φυσική παρουσία. Επιπλέον, καταγράφεται στροφή από τον ανταγωνισμό προς συνεργατικά μοντέλα, όπως το Banking-as-a-Service και οι API πλατφόρμες. Τέλος, επισημαίνεται ότι η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα θα εξαρτηθεί από υβριδικά οικοσυστήματα που συνδυάζουν την ευελιξία των neobanks με την ανθεκτικότητα των παραδοσιακών τραπεζών, εντός κατάλληλων ρυθμιστικών πλαισίων.