Σχεδιασμός και ανάπτυξη ψηφιακού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος οικονομικού αλφαβητισμού βασισμένο στο μοντέλο design thinking με αξιοποίηση τεχνητής νοημοσύνης, για την ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής

Abstract

Παγκοσμίως, ο οικονομικός αλφαβητισμός θεωρείται μια από τις πιο θεμελιώδεις ικανότητες του 21ου αιώνα, καθώς συνδέεται με την ικανότητα των πολιτών να κατανοούν σύνθετα κοινωνικοοικονομικά συστήματα, να διαμορφώνουν ορθές κρίσεις και να συμμετέχουν στη σύγχρονη κοινωνία. Ωστόσο, ο οικονομικός αλφαβητισμός δεν αποτελεί μέρος ενός συνεπούς, βασισμένου σε τεκμήρια προγράμματος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα, που να συνδέει τις βασικές αρχές της παιδαγωγικής με την ανάπτυξη δεξιοτήτων, όπως η κριτική σκέψη, η δημιουργικότητα, η συνεργασία και η υπεύθυνη χρήση της τεχνολογίας. Σε αυτή τη διατριβή, προσπαθούμε να καλύψουμε αυτό το κενό, με το σχεδιασμό και την ανάπτυξη ενός νέου ψηφιακού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος που ονομάζεται «Bazaar». Αυτό το ψηφιακό εκπαιδευτικό περιβάλλον χρησιμοποιεί παιδαγωγικές ιδέες από τη Σχεδιαστική Σκέψη, τη βιωματική μάθηση και την παιχνιδοποίηση για να δημιουργήσει εκπαιδευτικό πλαίσιο που εκτείνεται πέρα από τη μετάδοση γνώσεων στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και αξιών που σχετίζονται με τους τομείς της υπεύθυνης κατανάλωσης και της οικονομικής βιωσιμότητας. Το ψηφιακό παζάρι έχει αναπτυχθεί ως ένα ψηφιακό, διαδραστικό πρωτότυπο που μπορεί να εφαρμοστεί σε επίσημα σχολικά πλαίσια, για να διευκολύνει τη συμμετοχή των μαθητών, την ανάπτυξη δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων και την ενίσχυση δεξιοτήτων λήψης αποφάσεων σε οικονομικά πλαίσια, πραγματικά ή προσομοιωμένα. Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι η παρούσα μελέτη περιορίζεται στον σχεδιασμό και τη θεωρητική αναφορά της πλατφόρμας και αποκλείει την εφαρμογή και τη συλλογή εμπειρικών δεδομένων από μαθητικό πληθυσμό. Οι συστάσεις ταξινομούνται ως υποθετικά και αναμενόμενα αποτελέσματα, βασισμένα στη διεθνή βιβλιογραφία και στις αρχές του παιδαγωγικού σχεδιασμού. Αυτό παρουσιάζει μια κρίσιμη αδυναμία της μελέτης, αλλά είναι επίσης αυτό που στηρίζει τη μελλοντική εμπειρική αξιολόγηση σε σχολικό πλαίσιο, για να διερευνηθεί ο πραγματικός αντίκτυπος του «ψηφιακού παζαριού» στην προώθηση των γνωστικών και κοινωνικο-συναισθηματικών δεξιοτήτων των μαθητών. Η συμβολή της διατριβής είναι διττή. Η θεωρητική συμβολή είναι η παροχή ενός μοντέλου παιδαγωγικής χρήσης του οικονομικού αλφαβητισμού που ενσωματώνει αρχές σχεδιαστικής σκέψης και τεχνολογικά εργαλεία, δημιουργώντας ένα πλαίσιο για εκπαιδευτική παρέμβαση που αποτελεί ένα μοναδικό παιδαγωγικό μοντέλο. Η πρακτική συμβολή προσδιορίζει βασικές αρχές και παραμέτρους σχεδιασμού που παρέχουν τη βάση για την ανάπτυξη προγραμμάτων σπουδών που είναι καινοτόμα, επεκτάσιμα και προσαρμοστικά στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τέλος, η διατριβή καθιερώνει τον οικονομικό αλφαβητισμό ως σημαντικό όχι μόνο ως γνωστικό αντικείμενο, αλλά και ως μέσο για την ανάπτυξη κριτικής συνείδησης, υπεύθυνης κατανάλωσης και κοινωνικής συμμετοχής. Προτείνονται κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα, με έμφαση στην ανάγκη για εμπειρική διερεύνηση, τη σύνδεση με εθνικές και διεθνείς πολιτικές και την ενσωμάτωση τέτοιων καινοτόμων ψηφιακών προσεγγίσεων στο ευρύτερο εκπαιδευτικό οικοσύστημα.