Κοινωνική ανθεκτικότητα των πόλεων

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη ιδιαίτερων μορφών ανθεκτικότητας των πόλεων και ειδικότερα αυτής της κοινωνικής ανθεκτικότητας. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις, είτε οικονομικής είτε υγειονομικής φύσεως έχουν φέρει στην επιφάνεια το πόσο καίρια είναι η σημασία της κοινωνικής ανθεκτικότητας, αλλά και το πώς συνδέεται με άλλες μορφές ανθεκτικότητας όπως η θεσμική, η πολιτική και αυτή των υποδομών, οι οποίες συμβάλλουν στην επίτευξη μακροχρόνιας κοινωνικής αστικής ανθεκτικότητας. Σε αυτήν την εργασία, θέλουμε να δείξουμε το πώς επηρεάζει ο αστικός σχεδιασμός και η κοινωνική πολιτική την κοινωνική ανθεκτικότητα μιας πόλης. Στο πρώτο μέρος, θα δοθούν ορισμοί επιλεγμένων εννοιών, θα δοθούν οι διαστάσεις της αστικής ανθεκτικότητας, οι οποίες είναι: η αστική ανθεκτικότητα υποδομών, η αστική οικολογική ανθεκτικότητα, η αστική κοινωνική ανθεκτικότητα, η οικονομική και η θεσμική. Στο δεύτερο μέρος, θα προσδιοριστούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την κοινωνική αστική ανθεκτικότητα και οι οποίοι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον αστικό σχεδιασμό μιας πόλης. Σε αυτούς ανήκουν οι χώροι που προσφέρονται για κοινωνικές συναναστροφές, οι πράσινοι χώροι, οι μετακινήσεις των πολιτών, ο βαθμός στον οποίο νιώθουν ασφάλεια οι πολίτες και το οικονομικό στρες. Εδώ, υπογραμμίζεται και αναλύεται η σημασία της αστικής γεωργίας σαν μέσο ενίσχυσης της κοινωνικής ανθεκτικότητας. Στο τρίτο μέρος, ακολουθεί μια ανάλυση της σύνδεσης της κοινωνικής πολιτικής με την κοινωνική ανθεκτικότητα. Περιγράφονται δράσεις οι οποίες δύναται να ληφθούν στο πλαίσιο της Κοινωνικής Πολιτικής, και αναλύεται η σπουδαιότητα της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων. Τέλος, εξετάζεται το πώς η πανδημία επηρέασε την κοινωνική ανθεκτικότητα των πόλεων, δίνονται παραδείγματα πόλεων και τρόποι με τους οποίους αναπροσάρμοσαν τον αστικό τους σχεδιασμό, αλλά και το πώς η κοινωνική πολιτική κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πρόκληση της πανδημίας.