Προστασία των θαλασσών & βιώσιμη διαχείριση των αλιευτικών πόρων

Abstract

Η προστασία των θαλασσών και η βιώσιμη διαχείριση των αλιευτικών πόρων αποτελούν καθοριστικά ζητήματα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την κλιματική σταθερότητα και την ευημερία των παράκτιων κοινοτήτων. Οι θάλασσες, που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, αντιμετωπίζουν αυξανόμενες απειλές από την υπεραλίευση, την υποβάθμιση των οικοτόπων και την παράνομη εκμετάλλευση, γεγονός που καθιστά αναγκαία την υιοθέτηση ολοκληρωμένων στρατηγικών προστασίας. Η σύμπραξη διεθνών συμφωνιών, νομοθεσιών και καινοτόμων πρακτικών αποδεικνύεται ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στην περιβαλλοντική διαχείριση και την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη. Στο πλαίσιο αυτό, αναλύονται διεξοδικά οι διεθνείς συμφωνίες, όπως η Συμφωνία για τη Βιοποικιλότητα σε Ύδατα Εκτός Εθνικής Δικαιοδοσίας (BBNJ), και οι στόχοι της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ, με έμφαση στον Στόχο 14. Παρουσιάζεται η δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), μέσα από την Κοινή Αλιευτική Πολιτική και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, ως θεσμικά εργαλεία προστασίας και διαχείρισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Εξετάζεται η κατάσταση της αλιείας στη Μεσόγειο και την Ελλάδα, καθώς και οι προκλήσεις που σχετίζονται με την υδατοκαλλιέργεια, την καταστροφή των οικοτόπων και τα απόβλητα του αλιευτικού εξοπλισμού. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην έννοια της γαλάζιας οικονομίας και στον ρόλο του αειφόρου τουρισμού, που συνδυάζει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα με την οικονομική ευημερία. Αναδεικνύονται λύσεις που βασίζονται σε καινοτόμες πρακτικές και τεχνολογίες, όπως η κυκλική οικονομία και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ τοπικών κοινωνιών και κρατών. Η σύνθεση αυτών των στοιχείων θέτει τις βάσεις για ένα μέλλον όπου οι θάλασσες θα προστατεύονται και θα αξιοποιούνται με τρόπο που εξασφαλίζει την ευημερία τόσο των οικοσυστημάτων όσο και των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτές.